Van forel tot chocolade-pindapudding.

De forel in de oven van zondag, dat werd in grote lijnen dit recept en was erg lekker.
De dag daarna was het weer eens slowcooker-dag. Een flinke lap biologisch vlees klaargemaakt op een beetje Oosterse wijze en dan ook nog Paleo. Dat laatste wil ik het even over hebben. Ik volg geen enkel dieet of speciale voedingswijze, maar haal uit vele bronnen ideeën voor lekkere maaltijden. Als een recept Paleo heet en het bevalt me wat betreft de ingrediënten en manier van klaarmaken, maakt het me niet uit of het oorspronkelijk bij een bepaalde manier van eten hoort. Grappig in dit geval is dan wel dat er kokosmelk wordt gebruikt zodat ik vooral geen zuivel zal binnen krijgen, en dat dat ook nog eens heel lekker is. Er staan hier altijd een paar blikjes in de voorraadkast. Terugkomend op het recept, jammer genoeg was het geheel echt te zuur naar onze smaak. De twee limoenen had ik beter kunnen vervangen door één of misschien zelfs wel door een halve. Limoenblad was er niet en gemberpoeder is vervangen door een paar stukjes gekonfijte gember en een beetje gemberstroop. Met een salade en een stuk brood er bij was het wel te doen, zeker nadat ik wat ongeklopte slagroom door de saus had gedaan.

Pastadag deze keer met gebakken oesterzwammen. Als een recept een bepaalde pastasoort voorschrijft, is het natuurlijk niet nodig die soort ook te gebruiken. Een beetje toevallig is er Fusilli met rode biet en basilicum in huis. De verse basilicum heb ik daarom maar achterwege gelaten. De oesterzwammen hebben een extra smaakje gekregen door ze te bakken met een uitje.

Na een tijdje in de lappenmand geweest te zijn wegens nare verkoudheid en griepachtige verschijnselen was het woensdag boodschappendag. Omdat vrijdag een diner-dag werd, moest er veel worden ingekocht. Poelier, visboer, kaasboer, delicatessenwinkel en ook nog even bij de AH langs.

En daar, zowaar voor het eerst, waren Kwekkeboom kroketten speciaal voor de oven te koop met aparte aanduiding voor de airfryer. Het avondeten was daarmee vastgesteld. Broodje kroket (ieder twee!), in geen eeuwigheid gegeten :-). Ik lees regelmatig dat mensen de airfryer gebruiken om producten die al zijn voorbewerkt en die vroeger in de frituur gingen, klaar te maken zoals friet, snacks, voorbewerkte kippenboutjes etc. maar dat was ik nooit gewend en daar ben ik ook niet aan begonnen sinds dat fijne toestel in huis is. Maar, een echte kwekkeboom-kroket zelf in je eigen huis kunnen klaarmaken zonder een frituurpan te hoeven gebruiken, tja, wat een heerlijke verleiding. En ze waren inderdaad heerlijk.

De dag voor een groot diner is altijd werkdag in de keuken. Wat alvast kan worden voorbereid wordt gedaan en sommige onderdelen moeten ook echt een dag vroeger vanwege het intrekken van smaakjes. Dat betekent dan wel dat op zo'n dag niet uitgebreid gekookt wordt. Een restje van het een of ander, iets uit de vriezer, een soepje, sla met tomaten, altijd goed.

En dan het diner. Menu weer getekend door Rien Kroon.

Het hapje en drankje in de tuinkamer bestond uit in witte wijn gestoofde champignons, verschillende olijvensoorten, desembrood, zoute boter en een schaaltje met olijfolie met balsamico-crème. Door één van de vele weblogs die ik volg ontdekte ik Hopperbier. En omdat een van de gasten een echte bierdeskundige is leek het me wel leuk om bij de kleine hapjes verschillende biertjes te serveren. De Big Bang Kerstbox leek me wel wat, winterbieren nietwaar. Natuurlijk waren andere keuzes ook mogelijk, maar omdat wijnen bij de gerechten worden gekozen, is het altijd lastig om ook wijn aan te bieden bij zo'n voorafje. Met Pernod, Campari en Martini Bianco was er genoeg keuze.

Veel van de gerechten heb ik al eens eerder gemaakt.
Heerlijke coquilles, zie blog van 26 december 2014. De avocado-komkommersoep staat beschreven in het boekje wat bij de soepmaker geleverd is. Het is een koude soep gemaakt op de smoothie-stand. Heel eenvoudig te maken; twee avocado's, één komkommer, naar smaak wat limoen- of citroensap, een paar muntblaadjes, een scheut crème fraîche, zout en peper en 400 cc bouillon. Heerlijk romig en versierd met een schepje verkruimelde geitenkaas en een blaadje verse munt. Het recept voor de koolraap met een krokant korstje stond ook al in een eerder blog, 10 januari 2015. De puree was lekker zoet, gekozen om te maken zonder kaneel trouwens, die smaak leek me niet goed te passen bij de rest. De parelhoen gegaard in de crockpot, was heerlijk zacht en smakelijk na zes uur sudderen ingepakt in groenekool-bladeren.

Nieuw voor mij was het toetje, een chocolade pindakaas pudding. Lekker, maar jeetje wel erg zwaar aan het eind van zo'n diner :-). Voor het opdienen nog versierd met zoute pinda's. Echt bijzonder.

En de andere dag; restjes. Van het parelhoenkarkas heb ik een smakelijke bouillon getrokken in het kooknat van de bataat en pompoen en de koolraap. Vrijwel altijd giet ik groenten af in een pannetje zodat ik later nog kan bedenken wat ik er mee wil doen. Soms gaat het alsnog weg, vaak gaat het met een restje eten in een soepje, deze keer werd het de basis van de parelhoenbouillon.

Wat de zondag brengt weet ik nog niet precies. In ieder geval soep :-).

Groot verschil aantal bezoekers.

Geen idee waar het door komt, laatste bericht is 83 keer gevonden, het bericht daarvoor 227 keer. Wat een groot verschil! Maakt niet uit, want ik vind het erg leuk dat er so-wie-so mensen zijn die deze blogpostjes lezen. En het is leuk om ze te schrijven, dus ga daar nog maar even mee door. Hoewel deze week een lastige is, want ik ben al sinds dinsdag behoorlijk ziek van verkoudheid of griep en dan komt er van leuke dingen doen in de keuken niet echt veel terecht.

Een gemakkelijke boerenkoolstamppot met rookworst, een heerlijke hutspot met een bal gehakt, een witlofsalade met een omelet met stukjes spek en salami en een paar in de magnetron gegaarde rode Raja aardappelen. Allemaal goed te doen deels door de andere kok in huis :-).

In het begin van de week heb ik wel een heel leuk en lekker recept gemaakt in de snelkookpan, Fricassee van Escoffier. In plaats van kalfslappen goede biologische hamlappen gebruikt, geen champignons in huis, er bij stevige sla aangemaakt met olie en peper en wat gekookte pasta-schelpjes. En vooral die saus, verrukkelijk!

En toen het nog een klein beetje ging maar weer eens gevulde puntpaprika's gemaakt en deze keer gebakken op de grillplaat in de airfryer.

Elke halve paprika belegd met een reep ontbijtspek, daarop een flinke dot biologische roomkaas, besprenkeld met verse peper, lekker met een puree van pompoen en een paar stukjes vlees van Escoffier.


Vooraf gezocht naar een recept voor Hollandse garnalen met grapefruit want beiden moesten echt op.

Ook een restjessoep van sla, pasta, jus en saus van de hamlap van Escoffier en water, heerlijk snel klaar in de soepmaker, was te doen tussendoor.

In de loop van de week echt ziek geworden en de voor me klaargemaakte salade met stukjes jonge kaas, stukjes salami en mayonaise gegeten met een stukje brood. Of een gerechtje wat de kok hier staat klaar te maken, paté met een stukje tomaat met een crackertje, als voorgerecht voor de hutspot.

Vandaag lijkt het met de griepachtige verkoudheid weer ietsje beter te gaan. In etappes dit stukje geschreven. Recept opgezocht voor forel in de oven. Zal vast allemaal wel goed komen :-).

En ook nog, een blogpost op Hebban Culinair over het boekje Hapas, Tapas met een Hollandse twist.

Over zilte aardappelen, koolraap en meer.

Zondag een dikke entrecote gegrild in de airfryer. Wat is dat toch heerlijk, dat apparaat. Goed vlees ook natuurlijk, maar het komt er zo sappig uit na zo'n 8 minuten. Bij onze bio-webwinkel had ik een doos van deze bijzondere zilte aardappelen gekocht en daarvan gebakken aardappeltjes gemaakt. En de bloemkool die er nog lag opnieuw op deze heerlijke manier in z'n geheel in de oven gebakken.

Er lagen nog 4 tomaten en een bijna verschrompeld appeltje waar iets mee moest. Op een groepspagina op Facebook had iemand het standaard recept voor tomatensoep in de soepmaker aangepast en in plaats van wortel er appel ingedaan. Kan ik ook, dacht ik.
Een mooie zachte tomatensoep was het resultaat. Het recept is eenvoudig en het apparaat een fijn hulpmiddel maar niet noodzakelijk natuurlijk. Pond tomaten, ontveld, maar dat doe ik zelden, 30 gram tomatenpuree, een teentje knoflook, 100 gram wortel, door mij dus vervangen door appel, een half theelepeltje tijm of rozemarijn of oregano, ik heb verse rozemarijn gebruikt maar gedroogd kan natuurlijk ook, één theelepel olie, en een halve theelepel wittewijn-azijn en altijd peper en zout naar smaak en 600 ml bouillon. De machine maakt vervolgens soep in zo'n 20 minuten. In de pan denk ik ook zoiets en dan met de staafmixer er doorheen.

Soms wordt er teveel gekookt, vooral als het voor groter gezelschap is, en dan vult zich de vriezer. Dat moet dan ook wel weer een keer worden opgemaakt. Een stamppot van bataat ontdooit en, met extra balsamico-crème en room verrijkt, opgebakken en een bijzonder recept gemaakt van de ingevroren geblancheerde koolraap, iets korter gekookt en klaargemaakt met verschillende kazen in de oven, was samen een goed maal. Tacokruiden zijn niet te vinden in mijn keuken, maar met wat er wel is is altijd wel een mengsel samen te stellen nietwaar. En wat dan weer over is van het eten gaat in de soepmachine en geeft een lekkere romige gele soep. Voor dag(en) later of voor de vriezer :-)?

Een enkele keer komt het eten klaar binnen. Altijd te zout, te vet en te veel, maar het moet blijkbaar echt zo nu en dan, die Pizza Marinara en Sucukschotel met heerlijke pikante stukjes Turkse worst en friet met knoflooksaus, tja. Soms merk ik dat het te maken heeft met wat buiten in de wereld gebeurt dat ik echt geen moed kan vinden om te denken over koken en eten. Deze dag van de verschrikking bij Charlie Hebdo was er zo een. Heel verdrietig en triest.

Visdag was weer eens haringdag. Een haringsalade met in stukjes gesneden haring, erbij geleverde verse uitjes, gemengde sla, kappertjes, komkommer, augurk, ansjovis en mayonaise. Voor mezelf een beetje anders (lust dus echt geen haring!): gemengde sla, kappertjes, komkommer, fijngesneden bosuitje, kleine blokjes comtékaas, een roerei en knoflooksaus. Gekookte rode aardappeltjes waren een los toegevoegd extraatje. Beiden heerlijk gegeten met een lekker glas wijn er bij. De viseter houdt niet echt van witte wijn maar een stevige rode doet het ook prima bij zo'n vissalade.

Ik lees veel over voeding en over eisen die aan voeding gesteld moeten worden. Een favoriet weblog is voor mij Foodlog. Met name omdat er echt heel serieus geblogd en gediscussieerd wordt over voedsel. Niet over recepten, over toepassingen maar over voedsel op zich. Zeer informatief, vaak ook wel met humor. Met name ook de reacties zijn zinvol omdat die vaak worden gegeven door deskundigen. Ik leer er eigenlijk dagelijks over politieke keuzes, kosten, manier van produceren, gedaan onderzoek en uitkomsten daarvan. Gekozen voor een dagelijkse nieuwsbrief in de mail, maakt dat ik ook vrijwel dagelijks wel even kijk. Daarnaast zijn er natuurlijk tig echt leuke, mooie, goede weblogs over recepten, bijzondere toepassingen, diëten, soorten voeding als glutenvrij eten enzovoort. En op Hebban Culinair vind je heel veel informatie over boeken op het gebied van voeding. Zoals inmiddels bekend schrijf ik daar eens per twee weken een blog over een kookboek en zal er binnenkort ook voor het eerst een recensie van mij over een kookboek verschijnen. Best veel leuks te lezen daar :-).

Zaterdag naar een mooi feest, dus geen keukenwerk. Blog daarom al een dag eerder gepubliceerd.

En toen begon weer een nieuw jaar.

Terug van een paar dagen Lille was maandagavond alleen een halve avocado en een paar boterhammen genoeg, want we kregen een uitgebreide warme lunch voor vertrek, inclusief kaas en koffie toe. Dinsdag: puree van bataat en pompoen, komkommersalade met zwarte olijfjes en geitenkaas en een dikke schouderkarbonade van Freek gemarineerd in olijfolie, scheutje ketjap, knoflook en peper en in de airfryer gebakken (foto vóór het bakken).

Woensdag de laatste dag van dit jaar. In de diepvries lag een aardig flinke zeebaars van de goede viswinkel en ook nog wat ingevroren roomsaus van de coquilles van het kerstdiner van de 24ste. Dat leek me een goede combinatie. Ik heb er voor gekozen de vis met alleen peper en een korreltje zout van binnen en buiten, in de oven te laten garen in de met snippertjes bosui verrijkte saus. Die kookt dan wel aardig in, maar de smaak wordt er alleen maar intenser van. De heel kort gekookte gescheurde bladen groene kool en couscous met stukjes gebakken groene paprika smaakten er goed bij. Van de restjes van de saus, kool en couscous even een soepje gemaakt in de soepmaker.

Op de eerste dag van het nieuwe jaar werd het een beetje restjes- of het-moet-op-dag. Eerst het romige soepje met coquille-smaak, dan het prachtige nieuwjaarsconcert van Het Nederlands Blazersensemble en dan verder. Niet alleen restjes, want de lamskoteletjes en de puntpaprika's waren gewoon 'nieuw'. Gevulde puntpaprika's uit de oven zijn eigenlijk altijd lekker. Deze keer waren ze gevuld met een rest puree van bataat en pompoen, daarover wat klein gesneden bosuitjes, wat pijnboompitten er op en daarna geitenkaas verkruimeld er overheen. Een 'mooie' groene olijfolie er over en mmmm. De lamskoteletjes zijn eerst even aangebakken in de olie en daarna bestrooid met peper en ingesmeerd met veel knoflook, samen met flink wat gehalveerde kerstomaatjes in een ovenschaal gedaan en na verloop van zo'n 10 minuten bij de paprika's in de oven gezet. Een rest tamelijk oud biologisch witbrood in stukken gesneden en even gebakken in olie en er zijn geen aardappelen bij nodig.

Bij de kiploempia's van de poelier, gebakken in de airfryer, heb ik de volgende dag een komkommersalade gemaakt met een oosters tintje. Sesamolie, geperste knoflooktenen, ketjap asin, vers gemalen peper en een puntje scherpe sambal tot een dressing geklopt en door de in kleine stukjes gesneden komkommer gehusseld.

En dan ligt er nog een gele paprika, wat peterseliewortel, een paar tomaten, er zijn biologische ham- en spekblokjes in de voorraad, er is een blok parmezaanse kaas, er ligt nog een zakje geraspte oude kaas, er zijn altijd uien en er is altijd knoflook, ideale combinatie voor een pastagerecht. Deze werd het niet, maar gaf me wel het idee dat de combinatie van peterseliewortel en paprika best kan dus. En bovendien is er dan gelijk een link naar een mooie site over groenten, kijk maar eens op het tabblad recepten. Ook leuk, een Carbonara met peterseliewortel. Dit recept heb ik uiteindelijk als uitgangspunt genomen. Eenvoudig, stukjes paprika, een sjalotje en wat zwarte olijfjes toegevoegd en er is, omdat het geen echte winter is tot nu toe, nog volop rozemarijn in de buiten-kruidenbak. Met penne smaakte het ook prima :-).

En omdat ik binnenkort een recensie ga schrijven over een kookboekje voor de site Hebban culinair moest ik iets uit dat boekje maken om er iets zinnigs over te kunnen zeggen. Dat werd een heerlijke appel-notentaart gebakken in de airfryer maar daarover meer als de recensie geplaatst is. Op die zelfde site staat wel mijn blogpost over een kookboek: De Crockpot, wat overigens niet de naam van het boek is :-).

Kerstweek in de eigen keuken weer voorbij.

Omdat ik morgen, zaterdag, voor een paar dagen naar Lille afreis, net als vorige week, mijn wekelijkse blogpost wat eerder. Zondag waren we met broer en schoonzus in een hotel en hebben daar lekker gegeten. Eendeborst en konijn, hoe goed kan een mens het hebben. Toen we maandag na een uitgebreid ontbijt en koffie en wat kerstboodschappen weer thuis waren, was er geen behoefte aan veel eten 's avonds. Haring gehaald, gebakken ei, sla, tomaat, brood, tevreden.

Voor woensdag stond het grote kerstavond-diner op het programma, dus dinsdag ook een kalm-aan dag. Omdat voor twee gerechten de slowcooker nodig was, heb ik het gehaktbrood op dinsdag gedaan en gelijk twee eenvoudige gehaktballen gemaakt en 's avonds gebraden in de jus van het gehaktbrood uit de crockpot. Zeekraal met groene kool geroerbakt, was een lekkere en bijzondere combinatie van groenten bij de bal en samen met in de magnetron gepofte aardappels een goed maal.

En dan woensdag. De drie kinderen met hun partners tegelijk aan tafel gebeurt niet heel vaak. Een mooi kerstdiner was daarom mijn wens. Menu opnieuw getekend en geschreven door Rien Kroon.

Voor de hors d'oeuvre heb ik het me gemakkelijk gemaakt. Goede paté's van poelier en delicatessenwinkel, olijven, crackers, brood en een schaaltje olijfolie met balsamicocrème om het brood in te dopen. Met een borrel of een glas champagne (of na elkaar allebei) een aangenaam begin.

De coquilles zijn klaargemaakt in roomsaus. Zo eenvoudig en zo ontzettend lekker. Witte wijn en room in zelfde hoeveelheden, eerst de wijn inkoken tot ½, daarna de room er bij en opnieuw inkoken tot ongeveer ⅓. Ik maak de saus van tevoren klaar en breng het vlak voor het opdienen aan de kook en doe de coquilles er een minuut of twee in. Heb gekozen voor twee per persoon. Achteraf was het leuk geweest er nog iets 'versierderigs' bij te doen of ze op een donker bordje te serveren, want het was wel erg wit op wit met wit en het oog wil ook wat nietwaar. Bij gebakken coquilles past zeekraal prima, maar niet bij de delicate smaak van de in witte wijn-roomsaus gepocheerde vind ik en dus had ik wat anders kunnen bedenken. Volgende keer...

Wat soep betreft heb ik opnieuw gekozen voor de koude avocado-komkommersoep in de soepmaker maar nu wel iets dunner gemaakt, want ik vond het de vorige keer wel erg dikke crème (zie 20 december).

Het recept voor het Provencaals rundvlees komt uit het boekje van Mallet, zie foto. De half-gedroogde tomaatjes waren op in ons dorp maar met hele, echt kleine kerstomaatjes (nee geen kerst-omaatjes) het laatste half uur mee gestoofd, was het ook wel O.K. Ook voor het stamppotje van bataat heb ik een recept gebruikt als uitgangspunt.

Een echt leuk en ook lekker idee vind ik de spruiten met druiven, gezien in de kerst allerhande van AH. Eén van de gasten lust graag spruiten, niet iedereen is er erg op gesteld. Maar op deze manier werden ze toch aardig gegeten.

En na de kaas, Frans, tenslotte nog de tarte tatin. De Ambré Rivesaltes is een donkere dessertwijn die goed paste bij de smaak van de dadelstroop. Een slokje net cadeau gekregen oude calvados was ook in de aanbieding, lekker bij de gebakken appel.

Overigens waren de Morgeot, Chablis en de Margeaux echt heerlijk, maar was de Barolo goed maar niet meer dan dat. Wijnkeuze blijft echt altijd spannend.

En wat te verwachten was, eerste kerstdag aten we samen gewoon resten van het diner :-).
Op de tweede kerstdag, ook samen thuis, moesten de in huis zijnde verschillende soorten paddenstoelen wel gebruikt worden. Ik heb gekozen voor een gevulde portobello gemaakt in de airfryer in plaats van in de oven. Heb roquefort papillon, een rauwmelkse blauwe kaas, gebruikt omdat dat nog in huis was. Met een pasta met paddenstoelen en van mooie trostomaten een tomatensalade met geitenkaas en bosuitjes er bij ook weer lekker.

Na afloop de restjes pasta en tomaat met nog wat extra tomaten in de soepmaker gedaan en een soepje gemaakt om in te vriezen. Bleek een heerlijke crèmige soep door de pasta en de paddenstoelen en wat rins door de tomaten. Lekker voor later dus. Met een zo leeg mogelijke koelkast op naar de heerlijk kokende Alain en zijn lieve Paulette.

Soms veel en ingewikkeld, soms heel eenvoudig.

Deze week een blogpostje op zaterdag, want zondag ga ik een nachtje uit logeren in een hotel met eerst een zwemfestijn en daarna een diner ter plekke. Uitgenodigd door broer en schoonzus. Leuk hoor en natuurlijk benieuwd naar wat er te eten zal zijn :-).

We aten van de week een varkenshaas uit de crockpot. Ik koop niet veel kookboeken meer en zeker niet op papier, maar kon het boekje "Topgerechten uit de slowcooker" van Jean-Francois Mallet niet weerstaan. Het gerecht was met stukjes appel, maar ik had in de vriezer nog bevroren appelschijfjes en heb die gebruikt. Het vlees even aanbakken en met rietsuiker karameliseren. Het geheel in de crockpot, appelstukjes er bij en wat salie en vier uur later een heerlijk maal samen met een in de magnetron gepofte aardappel.

De rest van de week was een beetje 'doe maar gewoon' omdat er op vrijdag een groot diner in het boekje stond. Het menu is getekend door Rien Kroon.

De sint-jacobsschelpen zijn gebakken in olie en boter en opgediend met wat geblancheerde verse zeekraal. Een lekkere en leuke binnenkomer.
De avocado-komkommersoep heb ik gemaakt in de soepmaker en het recept komt uit het bijgeleverde boekje. Het is een koude soep en op de smoothy-stand in een paar minuten klaar. Heerlijk glad, crèmig en eenvoudig te maken dus. Twee avocado's, een komkommer, twee theelepels verse munt en evenveel koriander en 400 cc bouillon. Zout en peper naar smaak. Schaaltjes met verse geitenkaas en extra kruiden om aan tafel in de kommen toe te voegen maakten het af.

De parelhoen met kool is weer uit het boekje van Mallet. Het is echt heel fijn om bij zo'n groot diner gebruik te kunnen maken van de crockpot want nadat alles er in is gedaan hoef je er niet meer naar te kijken tot het opgediend kan worden. Onderin zaten vier dikke plakken katenspek wat het geheel wel een extra lekkere smaak heeft gegeven. De puree was deze keer gemaakt van bataat en pompoen. Een beetje zoet dus. Vanwege de andere smaken van het hoofdgerecht heb ik geen gember en kaneel toegevoegd. En geroosterde groenten weten we nu wel. Deze keer een aubergine, courgette, rode paprika, een gele en een rode ui, paar grote tomaten, flink wat knoflook en bestrooid met tijmblaadjes, peper en olie. Uitgespreid op de bakplaat en in de oven voor zo'n drie kwartier.

Kaas, bij een diner vaak Franse, koop ik bij de kaaswinkel in ons dorp. Echt onvoorstelbaar wat daar allemaal te koop is. Een winkel waar, zegt de kaasboer, van heinde en ver mensen op af komen. Nou, zeker de moeite waard. Het liefst koop ik rauwmelkse kazen omdat de smaak daarvan lekkerder is dan van kazen van gepasteuriseerde melk, maar als het een keer niet uitkomt is dat geen punt. Kazen combineren met wijn blijft altijd een spannende bezigheid. Eigenlijk is het verstandig om maar voor twee kazen te kiezen die dicht bij elkaar liggen omdat er dan een bijpassende wijn gevonden kan worden. Een glas oude port kan een handige keuze zijn. En soms, zoals deze keer, kiezen de gasten om de wijn die bij het hoofdgerecht is geschonken door te drinken. Het was een donkerrode stevige wijn uit Spanje.

Tenslotte het toetje, het dessert. Ooit vertelde iemand me dat het maken van hemelse modder heel gemakkelijk is. Ik had het tot nu toe nooit uitgeprobeerd. Een beetje kinderachtig geschreven maar wel een buikbaar recept. Ik vond het niet zo gemakkelijk omdat het snel een knoeiboel wordt. Eiwit, eidooier, slagroom, gesmolten chocola, het een bij het ander gooien en dan het andere weer bij het volgende, veel gedoe toch wel. En tussendoor steeds de haken van de mixer goed schoonmaken. Maar, wel echt erg lekker. Voor vier personen zijn de hoeveelheden wel erg ruim genomen. Ik denk dat je dan niet al het voorafgaande moet hebben gegeten wat op het menu stond :-). De rode dessertwijn, gevraagd en gevonden bij de kerstproeverij vorige week, en aangeraden bij desserts met chocolade, klopte weer helemaal.

En vandaag, een 'mooie' bouillon getrokken van de resten van de parelhoen, wat overgebleven puree en geroosterde groenten en een in de airfryer gebakken kaashapje, niet van kwekkeboom maar zelf gemaakt met kant en klaar bladerdeeg, moet genoeg zijn.

Biologisch, toetjes, luxe box, wijn én te laat.

We zijn hier in huis zo langzaamaan vrijwel volledig biologisch. Dat betekent dat er ook nieuwe dingen worden uitgeprobeerd zoals oersuiker en dadelstroop.

Het eerste heb ik nog niet geproefd maar de dadelstroop is echt heel lekker. Gebruikt in yoghurt met peren, een mooi toetje. We eten niet vaak toetjes. Maar door het aanwezig zijn van de airfryer ben ik wel wat meer aan het uitproberen zoals bijvoorbeeld een ricotta-citroentaartje. Een receptje uit de app van de airfryer; 250 gram ricotta, paar lepels citroensap, beetje geraspte citroenschil, 2 kleine eieren, 75 gram suiker en 2 kleine eetlepels maizena (in de airfryer 20 minuten op 160 graden, in de oven iets langer en iets heter?). Bij het uit de vorm halen een foutje gemaakt :-). Een cheesecake met een friszuur smaakje, lekker.

Het was een week met wat rare dagen wat betreft eten. Soepjes, gemaakt in de soepmaker, kunnen altijd, restjes en vers gecombineerd, vaak met een stuk versgebakken of voorgebakken brood even in de airfryer afgebakken. Of een stamppotje van verschillende groenten en stukjes aardappel met een lamskoteletje even gebakken in de airfryer. Of warm brood met een flinke tomatensalade met mozzarella en basilicum.

Op een van de dagen kwam ik op Twitter een recept tegen van Biobudget waarvoor ik toevallig alles in huis had. Wortelpeterselie? Ja, ook dat was in huis, allemaal door spullen te bestellen bij de bio-webwinkel. En dat blijkt dan ook nog heel gezond te zijn. Maar, ik ben bang dat je er dan wel wat meer van moet eten dan zo nu en dan een stukje :-). De smaken waren echt heerlijk. Het zachte van bataat en het iets stevigere van de wortelpeterselie en dan die kerrieroomsaus met verse gember, het smaakte voortreffelijk. Bedoeld voor een redelijk betaalbaar maal, maar wij aten er wel een biefstuk bij, deze keer weer gewoon lekker gebakken in de (natuurlijk biologische) roomboter en niks airfryer.

Ik zoek soms naar een recept op grond van ingrediënten die nog in huis zijn. Een zakje rucola moest nodig op. Ik had al wel eens een pasta gemaakt met rucola, dus op zoek naar een andere combinatie. Deze vond ik wel leuk. Geen mozzarella in huis, was in die heerlijke tomatensalade opgegaan, maar wel fèta. Pesto gebruik ik zelden, maar ik heb verschillende erg lekkere olijfolies in huis. Zeker de dubbele hoeveelheid rucola er in gedaan want ik vond het wat magertjes. En wat extra marjolein en rozemarijn maakten de smaak nog wat steviger.

Ik ontvang veel nieuwsbrieven in mijn mail. Ik vind dat een plezierige manier om op de hoogte te blijven van dingen die ik interessant of van belang vind. Toneel, muziek, politiek, kranten, internetontwikkelingen en natuurlijk aardig wat met betrekking tot voeding en wijn. Een paar weken geleden werd ik daardoor geconfronteerd met de Foodeliciousbox. Het trekt aan omdat het er allemaal zo mooi uitziet, maar, aan de andere kant, het is natuurlijk ook wel erg luxe en niet altijd biologisch hoewel ik de indruk heb dat er wel op duurzaamheid wordt gelet. Besloten om de box eenmalig te bestellen en die kwam deze week binnen. Wat zat er in.

Een ambachtelijke stol, iberico-paté (met romige olijfolie en een vleugje kersen), een 'mooie' olijfolie, Nederlandse nougat, Italiaanse grissini (lange gebakken stengels), balsamicotruffels (kogelchocolaatjes, ja met een vleugje balsamicoazijn) en Lakrids, een combinatie van drop, frambozen en witte chocolade. Nog niets er van is geopend en dus geproefd. Als ik er zo naar kijk en er iets over opschrijf blijft er toch wel een gevoel van tė luxe bestaan, maar nu het eenmaal in huis is zullen we er zeker van genieten.

Geen wijn in de box. Dat was me bekend. Er zijn voor wijnliefhebbers genoeg andere mogelijkheden om aan lekkere en redelijk betaalbare wijnen te komen. Advertenties, nieuwsbrieven, webwinkels etc. De kerstproeverij van Terroirwijn was een mooie gelegenheid om wat specifieke wijnen in te kopen voor de komende diners. Deze week een diner met vrienden, volgende week het grote kerstdiner met de kinderen. De verleiding om ook meer kostbare wijnen te kopen was groot en daar heb ik dan ook maar aan toegegeven. Een overheerlijke witte Bourgogne en vooral ook zowel witte als rode Rivesaltes dessertwijnen. Het was erg druk in het pakhuis bij Guus. Een rode Pommard, zeker niet goedkoop, moest er een beetje onder lijden wat betreft goed proeven. Deze wijn had aardig wat tijd in het glas nodig om de smaak en geur los te laten, maar uiteindelijk zo heerlijk dat we ook daar een paar flessen van hebben aangeschaft. Op het gebied van wijn ben ik zeker nog niet over op biologisch. Er zijn echt heel goede, maar er zijn ook zo ontzettend veel heerlijke niet-biologische wijnen!

Op de iPhone had ik al langer de app Vivino. Gisteren heb ik besloten om daar de 'wijnkelder' bij te kopen en nu ben ik bezig de hele wijnvoorraad met behulp van foto's daarin op te slaan. Ik hield altijd al een lijst bij, de wijnboekhouding, door Paul Laaper en Karin Winters de "wijnhouding" genoemd (mooi woord), maar misschien zal ik digitaal iets consequenter zijn dan ik de laatste tijd op papier was. "Jaa, stel je voor dat je een fles te laat pakt!!!..." uitspraak van diezelfde Paul op Twitter. Niet zo serieus bedoeld als het nu lijkt hoor :-). Karin (http://www.karinblogt.nl) en Paul (http://didactict.nl) schrijven overigens mooie weblogs, de een helemaal niet, gaat over onderwijs en ICT ('onderwijslezers', stuur je onderwijsmoment in!), de ander wėl ook over voeding.

En door al dat bezig zijn met wijn, is dit blog een dag te laat, maar ja, "het is geen aangenomen werk" zou mijn moeder hebben kunnen zeggen.