Zo veel mooie, goede, belangwekkende informatie.

Een blogpost beginnen met een link, geeft problemen naar Twitter, dus moet er een zin aan vooraf gaan, deze dus.


http://www.edutopia.org/teachers-curating-student-learning

Dit is een link naar een in mijn ogen prachtige visie op hoe een docent de curator van het leren kan zijn. Ik lees dat en denk: ja geweldig. Dat heb ik vaak met het lezen van de vele prachtige stukken die ik tegen kom via mijn RSS verzameling van feeds. Ik werk met Google Reader en op de iPhone met Byline. En ik kom niet alleen mooie ideeën, visies, gedachten tegen maar ook gedegen uitleg van prachtige tools die in het onderwijs van deze tijd gebruikt zouden kunnen / moeten worden. Ik vind het heerlijk om dat allemaal te verzamelen. In de reader geef ik een ster aan stukken die ik later wil terug vinden om nog eens naar te kijken. Ik wijs een bladwijzer toe via de Google werkbalk en heb daar zo'n 100 mappen met een zeer wisselend en soms onoverzienbaar groot aantal sites er in. Op de iPhone verzamel ik links uit tweets, ik gebruik Tweetie, in Instapaper. Op Twitter, TweetDeck, FriendFeed geef ik een tweet een ster en kan er dan altijd weer naar kijken in de verzameling favorieten. Vaak geef ik een link door in Yammer, de Twitter voor instellingen, en daar kan ik alle links zelf weer terug zien keurig op een rijtje. Zo nu en dan gebruik ik ook Del.icio.us. Ik heb daar in ieder geval veel contacten en zie in de Reader wat daar allemaal is binnengekomen. Ik ben nu dus naast een verwoed verzamelaar van vanalles op papier, boeken voor studie en voor plezier (waaronder zeer veel kookboeken), tijdschriften, folders van interessante gebeurtenissen, ook verzamelaar geworden van een gigantische hoeveelheid digitale informatie. Hele boeken, zeer uitgebreide rapporten sla ik op op een usb stick om later nog eens te lezen. Heerlijk!
Nu is het maar te hopen dat later nog heel erg lang duurt, want ik denk niet dat ik alles wat ik bewaar op korte termijn kan lezen op een bezinnende manier. Dat geeft helemaal niets. Voor mij is het gevoel bij zoveel prachtige informatie te kunnen al genoeg. En zo nu en dan kan ik ook echt iets doen met wat ik gelezen heb, al is dat naar mijn idee toch echt veel te weinig. En dat is wel wat ik ook van collega's hoor. Ik weet nu wel veel, maar hoe krijg ik het allemaal verwerkt in het echt leuker, beter maken van het onderwijs. Maar als curator, als aanduider, bewaker, inrichter van een klein stukje, kan ik wel wat en dat is mooi.

Ik moet een presentatie maken voor de afsluiting van ons Homo Zappiens project en die moet maandag in de steigers staan. Ik kan niet kiezen...., geen Powerpoint, maar wat dan wel. Wat van al die prachtige tools kan ik al toepassen. Morgen ga ik het doen, en dan komt er vast wel iets aardigs uit.

(Intussen werd ik naar buiten geroepen om even een jonge ekster op de grond te bezichtigen en te overleggen waar hem neer te zetten; er zijn van minstens 9 vogelsoorten jongen te zien en te horen hier op ons erf, ook geweldig :-))

Feeds, Yammer, Twitter op laptop

Ik werk door gezondheidproblemen formeel nog maar 12 uur per week als hogeschooldocent op de Hogeschool Rotterdam. Omdat de rest van mijn inkomen van de WAO komt, voelt meer werken als dat maar even kan prima en niet als overwerk. Het is een goed gevoel dat het niet hoeft als het niet gaat, maar de dingen die ik doe vind ik erg leuk, dus geen bezwaar tegen meer.
Vrijwel elke dag, al zo lang als ik Twitter, bijna een jaar geloof ik, zet ik mijn Google reader open, tabblad Yammer, tabblad Twitter, tabblad Delicious en loop ik de op dit moment 327 abonnementen door waarvan sommigen eerlijk gezegd soms vrijwel ongezien (ik doe ook wel eens feeds op de iPhone, maar daarover andere keer). Ik gebruik voor mezelf bladwijzer op de Google werkbalk en gebruik een ster als ik iets directer wil kunnen terug vinden. Alles waarvan ik denk dat het voor een volger of een collega zinvol kan zijn, zet ik in een bericht op Yammer of Twitter. Vaak is dat veel meer op Yammer dan op Twitter omdat op Twitter ontzettend veel deskundigen zijn die dezelfde blogs natuurlijk lezen. Toch is het iedere keer wel weer leuk als een bericht op Twitter wordt geReeTweet, soms ook door niet-volgers en Engelstaligen waarvan ik dan denk dat ze veel meer weten en veel verder zijn dan ik op het gebied van Higher Education. Voor mij is het op dit moment nog van groot belang om feeds te lezen. Ik zie nog niet, wat sommigen zeggen, dat het lezen van berichten op Twitter, mijn feedreader kan vervangen. Ik ben een jaar nu bezig met alles wat met social sites, feeds, web 2.0, foto's enzovoort te maken heeft en moet nog steeds erg veel leren. Even uitzoeken hoe ik een feed of tweet in Evernote zet is een hele klus en gaat voor mij meestal niet zo gemakkelijk als het in een blog of tweetlink is weergegeven. Ik kan me daardoor ook heel goed voorstellen dat vele docenten er tegen op zien om met al deze nieuwe mogelijkheden kennis te (moeten) maken. Ik heb tijd en geniet er van, maar met een volle baan valt het niet mee. Het is daarom extra leuk als collega's toch actief gaan meedoen, elkaar willen ondersteunen, plezier krijgen in het op deze manier naar je werk als docent kijken.
Ik was er over aan het denken of ik in dit weblog ook belangrijke feeds zou willen plaatsen, maar weet nog niet of ik dat wil. Dan is het een zoveelste plaats waar sommige mensen steeds hetzelfde tegen komen. En eventuele collega's die alleen dit blog wel eens lezen, moeten dan maar gaan Yammeren denk ik.

Nieuw Begin

Ik was vast van plan om vandaag in ieder geval mijn Nederlandse blog nieuw leven in te blazen, maar tot nu toe, 19.15, kwam het er weer niet van. En nu dacht ik: toch maar wel doen, want anders laat je het weer zitten. Al maanden loop ik te denken dat ik het wel wil, maar denk ik ook steeds dat ik niet zo veel te melden heb en dat er al zoveel anderen zijn die boeiende blogs schrijven over onderwijs. Toch ga ik weer van start; niet echt vandaag want zo meteen komt zoonlief met New Cool Collective spelen in DWDD, maar dan toch zeker later deze week. Ik wil ingaan op hoe ik werk met Twitter, Yammer, feeds, iPhone-apps. Het is na al die tijd van lezen van andere weblogs niet meer nodig dat ik steeds een lang stuk schrijf. Ik ga gewoon regelmatig melden wat me bezig houdt en zie dan wel of het weer wat wordt. Het begin is er.