Kerstweek in de eigen keuken weer voorbij.

Omdat ik morgen, zaterdag, voor een paar dagen naar Lille afreis, net als vorige week, mijn wekelijkse blogpost wat eerder. Zondag waren we met broer en schoonzus in een hotel en hebben daar lekker gegeten. Eendeborst en konijn, hoe goed kan een mens het hebben. Toen we maandag na een uitgebreid ontbijt en koffie en wat kerstboodschappen weer thuis waren, was er geen behoefte aan veel eten 's avonds. Haring gehaald, gebakken ei, sla, tomaat, brood, tevreden.

Voor woensdag stond het grote kerstavond-diner op het programma, dus dinsdag ook een kalm-aan dag. Omdat voor twee gerechten de slowcooker nodig was, heb ik het gehaktbrood op dinsdag gedaan en gelijk twee eenvoudige gehaktballen gemaakt en 's avonds gebraden in de jus van het gehaktbrood uit de crockpot. Zeekraal met groene kool geroerbakt, was een lekkere en bijzondere combinatie van groenten bij de bal en samen met in de magnetron gepofte aardappels een goed maal.

En dan woensdag. De drie kinderen met hun partners tegelijk aan tafel gebeurt niet heel vaak. Een mooi kerstdiner was daarom mijn wens. Menu opnieuw getekend en geschreven door Rien Kroon.

Voor de hors d'oeuvre heb ik het me gemakkelijk gemaakt. Goede paté's van poelier en delicatessenwinkel, olijven, crackers, brood en een schaaltje olijfolie met balsamicocrème om het brood in te dopen. Met een borrel of een glas champagne (of na elkaar allebei) een aangenaam begin.

De coquilles zijn klaargemaakt in roomsaus. Zo eenvoudig en zo ontzettend lekker. Witte wijn en room in zelfde hoeveelheden, eerst de wijn inkoken tot ½, daarna de room er bij en opnieuw inkoken tot ongeveer ⅓. Ik maak de saus van tevoren klaar en breng het vlak voor het opdienen aan de kook en doe de coquilles er een minuut of twee in. Heb gekozen voor twee per persoon. Achteraf was het leuk geweest er nog iets 'versierderigs' bij te doen of ze op een donker bordje te serveren, want het was wel erg wit op wit met wit en het oog wil ook wat nietwaar. Bij gebakken coquilles past zeekraal prima, maar niet bij de delicate smaak van de in witte wijn-roomsaus gepocheerde vind ik en dus had ik wat anders kunnen bedenken. Volgende keer...

Wat soep betreft heb ik opnieuw gekozen voor de koude avocado-komkommersoep in de soepmaker maar nu wel iets dunner gemaakt, want ik vond het de vorige keer wel erg dikke crème (zie 20 december).

Het recept voor het Provencaals rundvlees komt uit het boekje van Mallet, zie foto. De half-gedroogde tomaatjes waren op in ons dorp maar met hele, echt kleine kerstomaatjes (nee geen kerst-omaatjes) het laatste half uur mee gestoofd, was het ook wel O.K. Ook voor het stamppotje van bataat heb ik een recept gebruikt als uitgangspunt.

Een echt leuk en ook lekker idee vind ik de spruiten met druiven, gezien in de kerst allerhande van AH. Eén van de gasten lust graag spruiten, niet iedereen is er erg op gesteld. Maar op deze manier werden ze toch aardig gegeten.

En na de kaas, Frans, tenslotte nog de tarte tatin. De Ambré Rivesaltes is een donkere dessertwijn die goed paste bij de smaak van de dadelstroop. Een slokje net cadeau gekregen oude calvados was ook in de aanbieding, lekker bij de gebakken appel.

Overigens waren de Morgeot, Chablis en de Margeaux echt heerlijk, maar was de Barolo goed maar niet meer dan dat. Wijnkeuze blijft echt altijd spannend.

En wat te verwachten was, eerste kerstdag aten we samen gewoon resten van het diner :-).
Op de tweede kerstdag, ook samen thuis, moesten de in huis zijnde verschillende soorten paddenstoelen wel gebruikt worden. Ik heb gekozen voor een gevulde portobello gemaakt in de airfryer in plaats van in de oven. Heb roquefort papillon, een rauwmelkse blauwe kaas, gebruikt omdat dat nog in huis was. Met een pasta met paddenstoelen en van mooie trostomaten een tomatensalade met geitenkaas en bosuitjes er bij ook weer lekker.

Na afloop de restjes pasta en tomaat met nog wat extra tomaten in de soepmaker gedaan en een soepje gemaakt om in te vriezen. Bleek een heerlijke crèmige soep door de pasta en de paddenstoelen en wat rins door de tomaten. Lekker voor later dus. Met een zo leeg mogelijke koelkast op naar de heerlijk kokende Alain en zijn lieve Paulette.

Soms veel en ingewikkeld, soms heel eenvoudig.

Deze week een blogpostje op zaterdag, want zondag ga ik een nachtje uit logeren in een hotel met eerst een zwemfestijn en daarna een diner ter plekke. Uitgenodigd door broer en schoonzus. Leuk hoor en natuurlijk benieuwd naar wat er te eten zal zijn :-).

We aten van de week een varkenshaas uit de crockpot. Ik koop niet veel kookboeken meer en zeker niet op papier, maar kon het boekje "Topgerechten uit de slowcooker" van Jean-Francois Mallet niet weerstaan. Het gerecht was met stukjes appel, maar ik had in de vriezer nog bevroren appelschijfjes en heb die gebruikt. Het vlees even aanbakken en met rietsuiker karameliseren. Het geheel in de crockpot, appelstukjes er bij en wat salie en vier uur later een heerlijk maal samen met een in de magnetron gepofte aardappel.

De rest van de week was een beetje 'doe maar gewoon' omdat er op vrijdag een groot diner in het boekje stond. Het menu is getekend door Rien Kroon.

De sint-jacobsschelpen zijn gebakken in olie en boter en opgediend met wat geblancheerde verse zeekraal. Een lekkere en leuke binnenkomer.
De avocado-komkommersoep heb ik gemaakt in de soepmaker en het recept komt uit het bijgeleverde boekje. Het is een koude soep en op de smoothy-stand in een paar minuten klaar. Heerlijk glad, crèmig en eenvoudig te maken dus. Twee avocado's, een komkommer, twee theelepels verse munt en evenveel koriander en 400 cc bouillon. Zout en peper naar smaak. Schaaltjes met verse geitenkaas en extra kruiden om aan tafel in de kommen toe te voegen maakten het af.

De parelhoen met kool is weer uit het boekje van Mallet. Het is echt heel fijn om bij zo'n groot diner gebruik te kunnen maken van de crockpot want nadat alles er in is gedaan hoef je er niet meer naar te kijken tot het opgediend kan worden. Onderin zaten vier dikke plakken katenspek wat het geheel wel een extra lekkere smaak heeft gegeven. De puree was deze keer gemaakt van bataat en pompoen. Een beetje zoet dus. Vanwege de andere smaken van het hoofdgerecht heb ik geen gember en kaneel toegevoegd. En geroosterde groenten weten we nu wel. Deze keer een aubergine, courgette, rode paprika, een gele en een rode ui, paar grote tomaten, flink wat knoflook en bestrooid met tijmblaadjes, peper en olie. Uitgespreid op de bakplaat en in de oven voor zo'n drie kwartier.

Kaas, bij een diner vaak Franse, koop ik bij de kaaswinkel in ons dorp. Echt onvoorstelbaar wat daar allemaal te koop is. Een winkel waar, zegt de kaasboer, van heinde en ver mensen op af komen. Nou, zeker de moeite waard. Het liefst koop ik rauwmelkse kazen omdat de smaak daarvan lekkerder is dan van kazen van gepasteuriseerde melk, maar als het een keer niet uitkomt is dat geen punt. Kazen combineren met wijn blijft altijd een spannende bezigheid. Eigenlijk is het verstandig om maar voor twee kazen te kiezen die dicht bij elkaar liggen omdat er dan een bijpassende wijn gevonden kan worden. Een glas oude port kan een handige keuze zijn. En soms, zoals deze keer, kiezen de gasten om de wijn die bij het hoofdgerecht is geschonken door te drinken. Het was een donkerrode stevige wijn uit Spanje.

Tenslotte het toetje, het dessert. Ooit vertelde iemand me dat het maken van hemelse modder heel gemakkelijk is. Ik had het tot nu toe nooit uitgeprobeerd. Een beetje kinderachtig geschreven maar wel een buikbaar recept. Ik vond het niet zo gemakkelijk omdat het snel een knoeiboel wordt. Eiwit, eidooier, slagroom, gesmolten chocola, het een bij het ander gooien en dan het andere weer bij het volgende, veel gedoe toch wel. En tussendoor steeds de haken van de mixer goed schoonmaken. Maar, wel echt erg lekker. Voor vier personen zijn de hoeveelheden wel erg ruim genomen. Ik denk dat je dan niet al het voorafgaande moet hebben gegeten wat op het menu stond :-). De rode dessertwijn, gevraagd en gevonden bij de kerstproeverij vorige week, en aangeraden bij desserts met chocolade, klopte weer helemaal.

En vandaag, een 'mooie' bouillon getrokken van de resten van de parelhoen, wat overgebleven puree en geroosterde groenten en een in de airfryer gebakken kaashapje, niet van kwekkeboom maar zelf gemaakt met kant en klaar bladerdeeg, moet genoeg zijn.

Biologisch, toetjes, luxe box, wijn én te laat.

We zijn hier in huis zo langzaamaan vrijwel volledig biologisch. Dat betekent dat er ook nieuwe dingen worden uitgeprobeerd zoals oersuiker en dadelstroop.

Het eerste heb ik nog niet geproefd maar de dadelstroop is echt heel lekker. Gebruikt in yoghurt met peren, een mooi toetje. We eten niet vaak toetjes. Maar door het aanwezig zijn van de airfryer ben ik wel wat meer aan het uitproberen zoals bijvoorbeeld een ricotta-citroentaartje. Een receptje uit de app van de airfryer; 250 gram ricotta, paar lepels citroensap, beetje geraspte citroenschil, 2 kleine eieren, 75 gram suiker en 2 kleine eetlepels maizena (in de airfryer 20 minuten op 160 graden, in de oven iets langer en iets heter?). Bij het uit de vorm halen een foutje gemaakt :-). Een cheesecake met een friszuur smaakje, lekker.

Het was een week met wat rare dagen wat betreft eten. Soepjes, gemaakt in de soepmaker, kunnen altijd, restjes en vers gecombineerd, vaak met een stuk versgebakken of voorgebakken brood even in de airfryer afgebakken. Of een stamppotje van verschillende groenten en stukjes aardappel met een lamskoteletje even gebakken in de airfryer. Of warm brood met een flinke tomatensalade met mozzarella en basilicum.

Op een van de dagen kwam ik op Twitter een recept tegen van Biobudget waarvoor ik toevallig alles in huis had. Wortelpeterselie? Ja, ook dat was in huis, allemaal door spullen te bestellen bij de bio-webwinkel. En dat blijkt dan ook nog heel gezond te zijn. Maar, ik ben bang dat je er dan wel wat meer van moet eten dan zo nu en dan een stukje :-). De smaken waren echt heerlijk. Het zachte van bataat en het iets stevigere van de wortelpeterselie en dan die kerrieroomsaus met verse gember, het smaakte voortreffelijk. Bedoeld voor een redelijk betaalbaar maal, maar wij aten er wel een biefstuk bij, deze keer weer gewoon lekker gebakken in de (natuurlijk biologische) roomboter en niks airfryer.

Ik zoek soms naar een recept op grond van ingrediënten die nog in huis zijn. Een zakje rucola moest nodig op. Ik had al wel eens een pasta gemaakt met rucola, dus op zoek naar een andere combinatie. Deze vond ik wel leuk. Geen mozzarella in huis, was in die heerlijke tomatensalade opgegaan, maar wel fèta. Pesto gebruik ik zelden, maar ik heb verschillende erg lekkere olijfolies in huis. Zeker de dubbele hoeveelheid rucola er in gedaan want ik vond het wat magertjes. En wat extra marjolein en rozemarijn maakten de smaak nog wat steviger.

Ik ontvang veel nieuwsbrieven in mijn mail. Ik vind dat een plezierige manier om op de hoogte te blijven van dingen die ik interessant of van belang vind. Toneel, muziek, politiek, kranten, internetontwikkelingen en natuurlijk aardig wat met betrekking tot voeding en wijn. Een paar weken geleden werd ik daardoor geconfronteerd met de Foodeliciousbox. Het trekt aan omdat het er allemaal zo mooi uitziet, maar, aan de andere kant, het is natuurlijk ook wel erg luxe en niet altijd biologisch hoewel ik de indruk heb dat er wel op duurzaamheid wordt gelet. Besloten om de box eenmalig te bestellen en die kwam deze week binnen. Wat zat er in.

Een ambachtelijke stol, iberico-paté (met romige olijfolie en een vleugje kersen), een 'mooie' olijfolie, Nederlandse nougat, Italiaanse grissini (lange gebakken stengels), balsamicotruffels (kogelchocolaatjes, ja met een vleugje balsamicoazijn) en Lakrids, een combinatie van drop, frambozen en witte chocolade. Nog niets er van is geopend en dus geproefd. Als ik er zo naar kijk en er iets over opschrijf blijft er toch wel een gevoel van tė luxe bestaan, maar nu het eenmaal in huis is zullen we er zeker van genieten.

Geen wijn in de box. Dat was me bekend. Er zijn voor wijnliefhebbers genoeg andere mogelijkheden om aan lekkere en redelijk betaalbare wijnen te komen. Advertenties, nieuwsbrieven, webwinkels etc. De kerstproeverij van Terroirwijn was een mooie gelegenheid om wat specifieke wijnen in te kopen voor de komende diners. Deze week een diner met vrienden, volgende week het grote kerstdiner met de kinderen. De verleiding om ook meer kostbare wijnen te kopen was groot en daar heb ik dan ook maar aan toegegeven. Een overheerlijke witte Bourgogne en vooral ook zowel witte als rode Rivesaltes dessertwijnen. Het was erg druk in het pakhuis bij Guus. Een rode Pommard, zeker niet goedkoop, moest er een beetje onder lijden wat betreft goed proeven. Deze wijn had aardig wat tijd in het glas nodig om de smaak en geur los te laten, maar uiteindelijk zo heerlijk dat we ook daar een paar flessen van hebben aangeschaft. Op het gebied van wijn ben ik zeker nog niet over op biologisch. Er zijn echt heel goede, maar er zijn ook zo ontzettend veel heerlijke niet-biologische wijnen!

Op de iPhone had ik al langer de app Vivino. Gisteren heb ik besloten om daar de 'wijnkelder' bij te kopen en nu ben ik bezig de hele wijnvoorraad met behulp van foto's daarin op te slaan. Ik hield altijd al een lijst bij, de wijnboekhouding, door Paul Laaper en Karin Winters de "wijnhouding" genoemd (mooi woord), maar misschien zal ik digitaal iets consequenter zijn dan ik de laatste tijd op papier was. "Jaa, stel je voor dat je een fles te laat pakt!!!..." uitspraak van diezelfde Paul op Twitter. Niet zo serieus bedoeld als het nu lijkt hoor :-). Karin (http://www.karinblogt.nl) en Paul (http://didactict.nl) schrijven overigens mooie weblogs, de een helemaal niet, gaat over onderwijs en ICT ('onderwijslezers', stuur je onderwijsmoment in!), de ander wėl ook over voeding.

En door al dat bezig zijn met wijn, is dit blog een dag te laat, maar ja, "het is geen aangenomen werk" zou mijn moeder hebben kunnen zeggen.

Soep, vlees, paddenstoelen, vis; afwisseling in de keuken.

Deze week heeft de soepmaker een paar keer dienst gedaan. Ik had enige twijfel of dit nou wel zo'n zinvol apparaat zou zijn, maar het blijkt toch wel erg handig. Wat er fijn aan is, is dat je niet meer met een staafmixer staat te knoeien waardoor alles onder de soepspetters zit :-). Dat is natuurlijk een beetje flauw, maar toch, restjes, verse spullen, water, smaakjes door kruiden toe te passen, alles er in, stand kiezen en hup. En de smoothy-stand gebruiken voor het maken van een koude soep is ook wel plezierig.

De airfryer heb ik deze week met name gebruikt voor het grillen van vlees. Ik gebruik daar de extra aangeschafte grillpan voor. Ook weer zo'n handige aanvulling op de keukenapparatuur. Een bieflapje had iets korter gemogen, het blijft nog wel een beetje zoeken naar de beste instellingen. Voor de entrecote heb ik een recept als basis gebruikt. De lappen vlees van onze onvolprezen Freek en Marleen zijn erg groot, één voor samen is daarom genoeg. En deze was wel precies goed qua roodheid en sappigheid.






Met een voor- en nafoto een beeld van hoe mooi de grillpan zijn werk doet.

Voor het maken van gegrilde groenten zijn eindeloos veel recepten te vinden. En die heb je eigenlijk helemaal niet nodig. Maar op deze pagina vind je gelijk ook wel weer leuke verwijzingen naar andere recepten. Deze keer had ik de groenten gegrild in de grote oven omdat de airfryer in gebruik was voor de entrecote. Heerlijk hoor, al die mogelijkheden in de keuken. En van de groenten die over zijn kun je dan weer een heerlijke soep maken.

Op een van de dagen aten we pasta met paddenstoelen. Penne in plaats van pappardelle, ach, wat maakt het echt uit. Ik heb er wat stukjes chorizo en wat gedroogde tomaatjes in olie extra aan toegevoegd. Er bij een rucolasalade met yoghurtsausje.

Op donderdag waren we in het theater LantarenVenster naar een concert van New Cool Collective waar we vooraf een hapje hebben gegeten. De Burger LantarenVenster, klik maar even door naar het menu onderaan de pagina, is echt heerlijk hier. Een aanrader. Behalve dan natuurlijk voor de niet-vleeseters.

En vandaag, zondag, is het visdag. Er ligt een mooie zeebaars te ontdooien. Er is zeekraal in huis van de biologische webwinkel. Ik denk met een puree van aardappel en wortelpeterselie. Omdat ik geen filets maar een hele vis gebruik is dit wel een handig recept. Eenvoudig en het lijkt me erg smakelijk. Eens kijken of 'ik er geweldig mee kan scoren'. En vóór het donker de kruiden uit de tuin halen...


Voor het eerst sinds langere tijd heb ik weer eens een paar papieren kookboeken gekocht. Het Krokettenboek van Johannes van Dam wilde maar niet als e-boek verschijnen en ik wil echt heel graag leren kroketten maken. En dan is het de bedoeling dat ik niet aan de definitie in het boek ga voldoen: "een krokant korstje rond een zachte vulling en dat korstje, in principe van paneermeel, is in de FRITUUR ontstaan." Nee, mijn kroketten moeten garen in de airfryer. Maar ja, dat kan dus pas als ik de moed heb opgebracht om zoiets te maken :-).

Een 2e boek is een al wat ouder boek van Jean-Francois Mallet met alleen maar recepten voor de slowcooker. Misschien dat ik één van de komende weken wel iets over dit boek zal schrijven op de site Hebban Culinair waar ik met name over boeken schrijf. Onder het kopje uitgelichte blogposts vind je daar mijn bijdrage.