Mijn huis ruikt heerlijk naar de cake die ik aan het bakken ben. Moet nog even naar de winkel voor een paar boodschappen. Morgen kerstavonddiner met de kinderen. Afgelopen jaar heb ik ontzettend veel geleerd over leren en de digitale wereld. Door het volgen van de online-cursus Connectivism and Connective Knowledge ben ik verbonden geraakt met vele mensen over de hele wereld die ook bezig zijn met zoeken naar wat het Internet, web 2.0, web 3.0 ons kunnen en zullen brengen en hoe alles uiteindelijk een plaats moet krijgen in onderwijs en leren van de toekomst. Door die zelfde cursus, maar vooral ook door mijn deelname aan het Homo Zappiens traject op mijn Hogeschool, ben ik ook verbonden geraakt met vele deskundige mensen in eigen land die zich bezig houden met deze onderwerpen. Ik heb er zeer van genoten en geniet er nog steeds van. Op dit moment heb ik niet de moed om echt in te gaan op wat ik nou eigenlijk geleerd heb, wat ik kan, niet kan, waar ik vooral aan moet verder werken. Eerst uitrusten van (voor mijn doen veel TE) hard werken, daarna komt er vast een dag dat ik wat dieper op een en ander kan en zal ingaan.
Voor nu: ik wens alle lezers heel fijne kerstdagen en een heel goed nieuwjaar en hoop met velen een leuke cyberspacerelatie te kunnen blijven onderhouden.
dinsdag 23 december 2008
donderdag 18 december 2008
Eerste keer via iPhone
Voor mijn doen al laat en niet een echte blog, maar leuk om te ontdekken wat er niet, wel dus, allemaal kan met dat telefoontje! Morgen verder.
-- Post From My iPhone
-- Post From My iPhone
vrijdag 12 december 2008
Wat jammer nou toch, reactie op blog van Willem Karssenberg
http://www.karssenberg.nl/weblog/2008/12/plaatsvervangende-schaamte-en-excuses.html
Willem Karssenberg, enthousiast docent en uitdrager van nieuwe mogelijkheden van Internet en het web voor het verbeteren van leren, heeft in Twitter gemeld dat hij deze blog had geschreven.
Ik was pas laat thuis en heb toen de volgende reacties daar neergezet.
"Ik was er even niet, ben net binnen. Ernstig hoor! De manier waarop met dit soort vragen in onderwijs wordt omgegaan, stuitend.
Ik denk niet dat je je mond moet houden. Weet niet of zo'n blog goed werkt maar als je andersoortige ondersteuning wenst, ik ben van harte bereid meer te doen dan te twitteren over zo'n soort gebeurtenis. Misschien werkt het uiteindelijk tegen je, maar niets doen is zeker geen optie in dit geval. Laat ze in ieder geval uitleggen wat er dan zo storend is!!!!"
Later in de nacht besloot ik er een kleine bijdrage over te schrijven op het eigen weblog, maar eerst rusten.
Misschien heeft het nu voor Willem al niet zo veel zin meer, maar ik doe het toch omdat ik denk dat het toch eigenlijk schandalig is dat onderwijsgevenden op deze manier geschoffeerd worden door meerderen zonder een behoorlijk overleg, zonder eerst eens na te gaan wat consequenties zijn en kunnen zijn van zo'n korte termijn besluit, zonder, lijkt het, na te denken over het belang van nagaan wat de nieuwe leerling of student nodig heeft om met plezier met leren bezig te zijn. Ik werk op het moment vooral in een Learning Community aan onderzoeken en opzetten van scholing voor docenten gericht op het toepassen van wat we noemen web 2.0 mogelijkheden. Als wat in het instituut van Willen is gebeurd zomaar kan, kan ik beter stoppen met mijn werk, want dan zullen andere mogelijkheden als het gebruiken van wiki, ning enzovoort ook wel storend zijn voor het werk. Wiens werkzaamheden gaat het over op die school?? Waren scholen niet ooit bedoeld als leerplaats? Is de school er voor de leerlingen en dus docenten of voor al die andere werkers die ONDERSTEUNEND hun werk doen om leren mogelijk, aantrekkelijk, leuk, zinvol te maken? Al met al, ik blijf maar bij het woord stuitend, hoewel ik normaal gesproken geen neigingen heb om erg te keer te gaan. Ik wens Willem en zijn school veel wijsheid toe en hoop dat door de vele reacties men zich opnieuw gaat bezinnen op dit besluit. Ook hoop ik dat het gebeuren gaat doordringen op alle niveaus die met onderwijs te maken hebben zodat er echt iets kan en gaat veranderen op ICT gebied.
Willem Karssenberg, enthousiast docent en uitdrager van nieuwe mogelijkheden van Internet en het web voor het verbeteren van leren, heeft in Twitter gemeld dat hij deze blog had geschreven.
Ik was pas laat thuis en heb toen de volgende reacties daar neergezet.
"Ik was er even niet, ben net binnen. Ernstig hoor! De manier waarop met dit soort vragen in onderwijs wordt omgegaan, stuitend.
Ik denk niet dat je je mond moet houden. Weet niet of zo'n blog goed werkt maar als je andersoortige ondersteuning wenst, ik ben van harte bereid meer te doen dan te twitteren over zo'n soort gebeurtenis. Misschien werkt het uiteindelijk tegen je, maar niets doen is zeker geen optie in dit geval. Laat ze in ieder geval uitleggen wat er dan zo storend is!!!!"
Later in de nacht besloot ik er een kleine bijdrage over te schrijven op het eigen weblog, maar eerst rusten.
Misschien heeft het nu voor Willem al niet zo veel zin meer, maar ik doe het toch omdat ik denk dat het toch eigenlijk schandalig is dat onderwijsgevenden op deze manier geschoffeerd worden door meerderen zonder een behoorlijk overleg, zonder eerst eens na te gaan wat consequenties zijn en kunnen zijn van zo'n korte termijn besluit, zonder, lijkt het, na te denken over het belang van nagaan wat de nieuwe leerling of student nodig heeft om met plezier met leren bezig te zijn. Ik werk op het moment vooral in een Learning Community aan onderzoeken en opzetten van scholing voor docenten gericht op het toepassen van wat we noemen web 2.0 mogelijkheden. Als wat in het instituut van Willen is gebeurd zomaar kan, kan ik beter stoppen met mijn werk, want dan zullen andere mogelijkheden als het gebruiken van wiki, ning enzovoort ook wel storend zijn voor het werk. Wiens werkzaamheden gaat het over op die school?? Waren scholen niet ooit bedoeld als leerplaats? Is de school er voor de leerlingen en dus docenten of voor al die andere werkers die ONDERSTEUNEND hun werk doen om leren mogelijk, aantrekkelijk, leuk, zinvol te maken? Al met al, ik blijf maar bij het woord stuitend, hoewel ik normaal gesproken geen neigingen heb om erg te keer te gaan. Ik wens Willem en zijn school veel wijsheid toe en hoop dat door de vele reacties men zich opnieuw gaat bezinnen op dit besluit. Ook hoop ik dat het gebeuren gaat doordringen op alle niveaus die met onderwijs te maken hebben zodat er echt iets kan en gaat veranderen op ICT gebied.
woensdag 10 december 2008
Citeer zin 5 van bladzijde 56.
Uit: Werkplezier; Luc Mutsaers; Thema; Scholten en Nelissen 2007
Alles wat rondslingert in huis en op je werk ga je opruimen.
De regels zijn simpel:
* Neem het dichtstbijzijnde boek, nu meteen
* Ga naar pagina 56
* Vind de vijfde zin
* Citeer die zin op je blog
* Kopieer deze instructies onderaan de post
* Zoek niet naar een goed boek, mooi boek, maar pak het dichtstbijzijnde.
Op het idee gebracht door de weblog van Wilfred Rubens. Leuk idee.
Alles wat rondslingert in huis en op je werk ga je opruimen.
De regels zijn simpel:
* Neem het dichtstbijzijnde boek, nu meteen
* Ga naar pagina 56
* Vind de vijfde zin
* Citeer die zin op je blog
* Kopieer deze instructies onderaan de post
* Zoek niet naar een goed boek, mooi boek, maar pak het dichtstbijzijnde.
Op het idee gebracht door de weblog van Wilfred Rubens. Leuk idee.
Mensenrechten.
Geen tijd voor het schrijven van een weblog, maar wel even dit!!
“Today is the Universal Declaration of Human Rights' 60th anniversary. I believe that Every Human Has Rights! www.everyhumanhasrights.org”.
Misschien lukt het ooit nog om de aarde een goede plek te maken voor alle bewoners.
“Today is the Universal Declaration of Human Rights' 60th anniversary. I believe that Every Human Has Rights! www.everyhumanhasrights.org”.
Misschien lukt het ooit nog om de aarde een goede plek te maken voor alle bewoners.
dinsdag 25 november 2008
Twitteren en andere leuke dingen op internet.
Ik Twitter http://twitter.com/siavogel. Daarover heb ik iets gezegd in de vorige post in relatie tot de SURFonderwijsdagen 2008. Gisteren had ik de volgende tekst getweet:
Heb van 11 door mij gevolgde Twitteraars afscheid genomen. Sommigen omdat ze nooit iets zeggen, anderen omdat ze mij niets zeggen. Wel raar.
Heeft vooral iets te maken met het begin van het Twitteren en de onzekerheid wat er mee te doen, wie te volgen en waarom.
Inmiddels zekerder wat het voor mij is. Deels werk-gerelateerd, deels nieuwsgierig naar mensen, deels verbazing dat zij ook mij volgen :-)
http://twitter.com/marceldeleeuwe
En..wat is het voor jou? Welke waarde of positieve/negatieve dingen heeft Twitter? Ik ben benieuwd!
En dat meer wil ik er nu hier over proberen te zeggen.
Ook gisteren las ik een berichtje van http://twitter.com/courosa Ed. Tech Professor at the Faculty of Education, University of Regina waarmee ik in Twitter ben gelieerd in verband met de door mij gevolgde cursus Connectivism and Connective Knowledge, eerder over geblogd. Ik las in dat bericht dat er over 10 minuten een directe radiouitzending was waarin collega's van hem werden geinterviewd over hoe educatie, leren, onderwijzen, zouden moeten cq kunnen veranderen om de mogelijkheden van het Internet, web 2.0, meer toegang te verlenen en leerlingen en studenten beter tegemoet te treden in deze nieuwe tijd. Een directe link naar de zender was natuurlijk bijgeleverd. Ook waren er een telefoonnummer en emailadres om te reageren. Bellen naar Canada in het Engels vond ik iets te ingewikkeld, maar daar was ik dan toch ineens bezig met meedenken en discussieren met een paar onderwijsmensen aan de andere kant van de wereld over iets wat mij zeer aan het hart gaat. Ook waren er andere mensen die via het Twitteren meededen waarvan sommigen vervolgens weer door mij aan de door mij te volgen mensen zijn toegevoegd. Dus weer meer mensen die met onderwijs en technologie bezig zijn waar ik van kan leren.
Ik was begonnen met Twitter onder de naam vogeltjes. Wist toen niet dat het goed was om gewoon mijn eigen echte naam te gebruiken. In de loop van de tijd ben ik dat steeds vervelender gaan vinden. En vandaag, zomaar uit het niets las ik in een bericht van ttp://twitter.com/alper dat het mogelijk is je twitternaam te veranderen. En dat heb ik toen gelijk gedaan, nu dus gewoon siavogel zoals boven genoemd.
Maar...., ik ben nog steeds te weinig thuis in alle ins en outs van dit soort dingen om alle gevolgen te overzien en ontdekte dat ik nu niet meer bereikbaar was vanaf mijn weblogs omdat daar het site-adres van vogeltjes stond. En ik ben dan nog te onhandig om te doorzien wat ik moet doen om op alle sites waar dit zich afspeelt het probleem op te lossen.
"I changed my Twittername, did not like @vogeltjes; now I use my real name @siavogel", was wat ik in Twitter heb gezet. En: "Veranderen van Twitternaam had toch iets meer consequenties als ik aan had gedacht. Maar ik laat het nu wel zo. Wijzigen bij blogs zie wel." En: "@vogeltjes bestaat dus niet meer. Die link werkt niet meer. En ik weet niet goed hoe ik dat overal moet veranderen, maar komt wel."
En dan gaat http://twitter.com/annejan88 mij voorzien van hulp:
"@siavogel je kunt toch in je instellingen opgeven dat je van dat oude account kwam? Dan kun je ze koppelen. Dus dan zie je ook @vogeltjes tw"
En mijn reactie daar dan weer op:
"Dat is het leuke AnneJan. Dat is nou precies het probleem met die late netbereikers, niets is vanzelfsprekend. Maar ik ontdek!"
En: "Ws begrijp ik zelfs niet echt goed wat je zegt. Maar bedankt! Vind het heel erg leuk dat Twitter zo werkt als sociale hulpplek!".
Intussen hebben dan ook nog weer andere mensen gereageerd op de verandering en dat ze me wel nog konden bereiken dus.
Dit is de weergave van maar 3 zaken die ik op Twitter tegenkwam in 2 dagen: mijn stoppen met volgen van een paar mensen en de reactie daarop, mijn meedoen met een radiodiscussie in Canada en mijn verandering van Twitternaam. Zo is er veel te doen.
Voordelen:
Er is heel veel te leren en er zijn heel veel mensen bereid om te delen wat zij weten.
Er zijn heel veel mensen met een goed, mij aansprekend, gevoel voor humor en ik schiet regelmatig in de lach bij berichtjes.
Er zijn wat mensen vooral uit de Engelstalige wereld die steeds laten merken dat ze graag contact willen houden ook als na deze week de cursus CCK08 klaar is en dat voelt fijn.
Er zijn mensen waar ik geen verbondenheid mee voel omdat zij mij niet volgen of omdat zij andere keuzes maken, dan merk ik het toch goed te vinden hen te blijven volgen omdat ik iets denk te hebben aan wat zij melden; dat geldt voor zowel Nederlandse als Engelstalige mensen die ik volg.
Soms ben ik ineens verbaasd als ik via Twitter iemands weblog bezoek te zien hoe jong iemand is. En dan is het voor mij leuk, een goed gevoel, te weten dat via Twitter leeftijd misschien niet van groot belang is.
Ik heb zo-wie-zo via Twitter veel weblogs gevonden van mensen waar ik graag van lees wat ze bezighoudt en daar vervolgens de RSS van in mijn Google Reader geïmporteerd.
Voordelen: leerzaam, verbonden, grappig, sociaal, zeer grote uitbreiding netwerk.
Zijn er ook nadelen?
Eigenlijk is het enige nadeel wat ik echt kan bedenken dat het veel tijd kan kosten als je niet oppast. Het werkt een beetje verslavend om steeds te willen zien wat er gebeurt, terwijl het daar natuurlijk niet om gaat. Je kunt bij personen die je volgt altijd direct kijken waarover zij iets gezegd hebben en eventueel dan verder kijken bij degene waar dat voor bedoeld was. Het is dus beslist niet nodig om alles bij te houden.En een mogelijk ander nadeel kan zijn dat er teveel berichtjes zijn waar je van vind dat het nergens over gaat wat voor jou van belang is. En dan kun je dus uiteindelijk besluiten te doen waar dit verhaal mee begon, personen waar je dat van vind, niet meer volgen.
Heb van 11 door mij gevolgde Twitteraars afscheid genomen. Sommigen omdat ze nooit iets zeggen, anderen omdat ze mij niets zeggen. Wel raar.
Heeft vooral iets te maken met het begin van het Twitteren en de onzekerheid wat er mee te doen, wie te volgen en waarom.
Inmiddels zekerder wat het voor mij is. Deels werk-gerelateerd, deels nieuwsgierig naar mensen, deels verbazing dat zij ook mij volgen :-)
http://twitter.com/marceldeleeuwe
En..wat is het voor jou? Welke waarde of positieve/negatieve dingen heeft Twitter? Ik ben benieuwd!
deze reactie kwam van Marcel de Leeuwe.
mijn reactie daarop:
Er is veel meer over te zeggen, maar wat ik mss (misschien) nog wel het fijnste vind is regelmatig te (glim)lachen in een lastige tijd!!En dat meer wil ik er nu hier over proberen te zeggen.
Ook gisteren las ik een berichtje van http://twitter.com/courosa Ed. Tech Professor at the Faculty of Education, University of Regina waarmee ik in Twitter ben gelieerd in verband met de door mij gevolgde cursus Connectivism and Connective Knowledge, eerder over geblogd. Ik las in dat bericht dat er over 10 minuten een directe radiouitzending was waarin collega's van hem werden geinterviewd over hoe educatie, leren, onderwijzen, zouden moeten cq kunnen veranderen om de mogelijkheden van het Internet, web 2.0, meer toegang te verlenen en leerlingen en studenten beter tegemoet te treden in deze nieuwe tijd. Een directe link naar de zender was natuurlijk bijgeleverd. Ook waren er een telefoonnummer en emailadres om te reageren. Bellen naar Canada in het Engels vond ik iets te ingewikkeld, maar daar was ik dan toch ineens bezig met meedenken en discussieren met een paar onderwijsmensen aan de andere kant van de wereld over iets wat mij zeer aan het hart gaat. Ook waren er andere mensen die via het Twitteren meededen waarvan sommigen vervolgens weer door mij aan de door mij te volgen mensen zijn toegevoegd. Dus weer meer mensen die met onderwijs en technologie bezig zijn waar ik van kan leren.
Ik was begonnen met Twitter onder de naam vogeltjes. Wist toen niet dat het goed was om gewoon mijn eigen echte naam te gebruiken. In de loop van de tijd ben ik dat steeds vervelender gaan vinden. En vandaag, zomaar uit het niets las ik in een bericht van ttp://twitter.com/alper dat het mogelijk is je twitternaam te veranderen. En dat heb ik toen gelijk gedaan, nu dus gewoon siavogel zoals boven genoemd.
Maar...., ik ben nog steeds te weinig thuis in alle ins en outs van dit soort dingen om alle gevolgen te overzien en ontdekte dat ik nu niet meer bereikbaar was vanaf mijn weblogs omdat daar het site-adres van vogeltjes stond. En ik ben dan nog te onhandig om te doorzien wat ik moet doen om op alle sites waar dit zich afspeelt het probleem op te lossen.
"I changed my Twittername, did not like @vogeltjes; now I use my real name @siavogel", was wat ik in Twitter heb gezet. En: "Veranderen van Twitternaam had toch iets meer consequenties als ik aan had gedacht. Maar ik laat het nu wel zo. Wijzigen bij blogs zie wel." En: "@vogeltjes bestaat dus niet meer. Die link werkt niet meer. En ik weet niet goed hoe ik dat overal moet veranderen, maar komt wel."
En dan gaat http://twitter.com/annejan88 mij voorzien van hulp:
"@siavogel je kunt toch in je instellingen opgeven dat je van dat oude account kwam? Dan kun je ze koppelen. Dus dan zie je ook @vogeltjes tw"
En mijn reactie daar dan weer op:
"Dat is het leuke AnneJan. Dat is nou precies het probleem met die late netbereikers, niets is vanzelfsprekend. Maar ik ontdek!"
En: "Ws begrijp ik zelfs niet echt goed wat je zegt. Maar bedankt! Vind het heel erg leuk dat Twitter zo werkt als sociale hulpplek!".
Intussen hebben dan ook nog weer andere mensen gereageerd op de verandering en dat ze me wel nog konden bereiken dus.
Dit is de weergave van maar 3 zaken die ik op Twitter tegenkwam in 2 dagen: mijn stoppen met volgen van een paar mensen en de reactie daarop, mijn meedoen met een radiodiscussie in Canada en mijn verandering van Twitternaam. Zo is er veel te doen.
Voordelen:
Er is heel veel te leren en er zijn heel veel mensen bereid om te delen wat zij weten.
Er zijn heel veel mensen met een goed, mij aansprekend, gevoel voor humor en ik schiet regelmatig in de lach bij berichtjes.
Er zijn wat mensen vooral uit de Engelstalige wereld die steeds laten merken dat ze graag contact willen houden ook als na deze week de cursus CCK08 klaar is en dat voelt fijn.
Er zijn mensen waar ik geen verbondenheid mee voel omdat zij mij niet volgen of omdat zij andere keuzes maken, dan merk ik het toch goed te vinden hen te blijven volgen omdat ik iets denk te hebben aan wat zij melden; dat geldt voor zowel Nederlandse als Engelstalige mensen die ik volg.
Soms ben ik ineens verbaasd als ik via Twitter iemands weblog bezoek te zien hoe jong iemand is. En dan is het voor mij leuk, een goed gevoel, te weten dat via Twitter leeftijd misschien niet van groot belang is.
Ik heb zo-wie-zo via Twitter veel weblogs gevonden van mensen waar ik graag van lees wat ze bezighoudt en daar vervolgens de RSS van in mijn Google Reader geïmporteerd.
Voordelen: leerzaam, verbonden, grappig, sociaal, zeer grote uitbreiding netwerk.
Zijn er ook nadelen?
Eigenlijk is het enige nadeel wat ik echt kan bedenken dat het veel tijd kan kosten als je niet oppast. Het werkt een beetje verslavend om steeds te willen zien wat er gebeurt, terwijl het daar natuurlijk niet om gaat. Je kunt bij personen die je volgt altijd direct kijken waarover zij iets gezegd hebben en eventueel dan verder kijken bij degene waar dat voor bedoeld was. Het is dus beslist niet nodig om alles bij te houden.En een mogelijk ander nadeel kan zijn dat er teveel berichtjes zijn waar je van vind dat het nergens over gaat wat voor jou van belang is. En dan kun je dus uiteindelijk besluiten te doen waar dit verhaal mee begon, personen waar je dat van vind, niet meer volgen.
Al met al, is dit een antwoord op je vraag Marcel? Twitteren? Ik geniet er zeer van.
donderdag 13 november 2008
De SURF onderwijsdagen; #owd2008
Afgelopen dinsdag en woensdag was ik voor het eerst sinds jaren weer eens naar een groot congres. In Utrecht. In het Beatrixgebouw van de Jaarbeurs. Met een hotelovernachting in het NH Utrecht, een paar meter lopen vanaf de congresruimte. En o wat heb ik genoten. Mijn lichamelijke conditie is niet bijster goed, dus was het wel zeer vermoeiend, vandaar ook de keuze om niet heen en weer naar huis te rijden, maar mijn hoofd doet het goed en dat maakte alles goed. SURF = digitaal. Vanwege mijn werk in het project Homo Zappiens was de keuze voor juist dit congres voor de hand liggend. En ondanks mijn kleine aanstelling werd mij door mijn manager van harte toestemming gegeven om te gaan.
Op de eerste dag heb ik deelgenomen aan een preconferentie, Good Practices 2.0. Het ging over 2 onderwerpen, een Annotatietool en het gebruik van Wiki's. Met name het laatste onderwerp had mijn interesse. Nu eerst de url van de owd en van de slideshare owd. Hier vind je alle informatie van alle sessies en keynotes van het hele congres.
http://owd2008.surf.nl/owd2008/
en hier vrijwel alle powerpointpresentaties.
http://www.slideshare.net/owd2008
http://www.humedia.nl/
Op de eerste dag heb ik deelgenomen aan een preconferentie, Good Practices 2.0. Het ging over 2 onderwerpen, een Annotatietool en het gebruik van Wiki's. Met name het laatste onderwerp had mijn interesse. Nu eerst de url van de owd en van de slideshare owd. Hier vind je alle informatie van alle sessies en keynotes van het hele congres.
http://owd2008.surf.nl/owd2008/
en hier vrijwel alle powerpointpresentaties.
http://www.slideshare.net/owd2008
Sessie 1.
Op de eerste dag 's middags heb ik me vervoegd bij de sessie van de site Digitale Didaktiek. Ingegaan werd op het gebruik van ICT bij grote groepen en bij kleine groepen studenten. Leuke voorbeelden! Al heel veel jaren ken ik deze site, maar tot nu toe deed ik er weinig mee. Door naar deze presentatie te gaan denk ik me weer wat meer te hebben laten motiveren er gebruik van de maken en er in ieder geval steeds waar nuttig, naar te verwijzen.
http://www.digitaledidactiek.nl/
Deze zeer grote link leidt naar Elenna Dugundji. De lezing die ze hier geeft, is dezelfde als in deze sessie over internationale samenwerking bij een onderdeel van een masteropleiding. Wat ik hier vooral interessant vond was te zien hoe ook hier in Nederland zoiets gedaan wordt waar ik zelf mee bezig ben als student bij de online cursus Connectivism and Connective Knowledge (#cck08). Een boeiend proces. Waarom je het zou doen was een vraag, omdat sommige mensen onderwijs van deze kwaliteit wat maar voor weinig geinteresseerden wordt ontwikkeld, anders niet zouden kunnen volgen. Alle inspanningen hebben dus alleen maar zin als het gaat om iets wat niet in ieder land voldoende beschikbaar is, als het gaat om iets bijzonders waarvan de deskundigheid niet alom aanwezig is.
Sessie 3.
Ja leuk, over de iPhone! Sinds heel kort heb ik zo'n prachtige telefoon en -doet vrijwel alles wat je wilt-apparaat. Het leek me daarom goed om te zien hoe je iPhone en iPod Touch kan inzetten in onderwijs. Ik kon er eerlijk gezegd niet veel touw aan vast knopen. Het ging in ieder geval om informeel leren. Christian Glahn was de spreker. Meer kan ik er niet over zeggen. De man kan natuurlijk gegoogeld worden, maar over de sessie kan ik niets terug vinden op dit moment.
Op woensdag werd er begonnen met een mooie toespraak van Doekle Terpstra. Hier en daar voor de hand liggend, maar toch ook wel echt boeiende informatie en goed neergezet.
Sessie 4.
Daarna naar een bijeenkomst van Job Twisk van de school voor journalistiek. Hoe bleutooth, narrowcasting en een social network een hogeschool redt. Een uitdagende titel, een enerverende bijeenkomst. Bekijk zeker de slides van deze sessie. Alle aanwezigen worden uitgenodigd om eens langs te komen. Ik heb de projectleider van Homo Zappiens geadviseerd dit zeker te gaan doen met een aantal HZ-ers! Zeer de moeite waard denk ik.
http://www.humedia.nl/
Sessie 5.
Innovation and Control door dr. Gill Ferrel van JISC. Dit instituut kende ik door de cursus cck08 en daardoor heb ik me laten leiden voor deze keuze.
Deze sessie heb ik niet helemaal bijgewoond door het lastige lijf. Wat ik er van meegekregen heb is dat inrichting en leeromgeving van groot belang kunnen zijn voor het leren. Ze liet prachtige plaatjes zien en toonde aan dat een mooie omgeving respect toont voor de gebruiker waardoor de gebruiker meer respect zal vertonen voor de omgeving.
Sessie 6.
En uiteindelijk als klap op de vuurpijl de geweldige sessie van Wilfred Rubens met de uitdagende titel De niet-bestaande net-generatie en de impact op onderwijs. In deze sessie werd gebruik gemaakt van een aantal verschillende technieken, adobeconnect (ken ik niet, moet ik verder ontdekken), Ustream, ha, ken ik van cck08, iemand die opneemt met een kleine soort laptop, een backchannel / chatmogelijkheid ook voor mensen die niet in de ruimte aanwezig zijn, techniek die het eerst deels laat afweten en dan toch wel werkt. En dat alles in een overvolle ruimte met veel vrolijkheid, aandacht, plezier. Als leren toch altijd zo enerverend zou kunnen zijn. Geweldig. En dan ook nog inhoudelijk een heel goed onderbouwd verhaal waarin zichtbaar wordt gemaakt dat er dan misschien wel geen net-generatie is, maar dat het gebruik van vele ICT mogelijkheden toch zeer aan te bevelen is. Erg van genoten!
http://wilfredrubens.typepad.com/wilfred_rubens_weblog/2008/11/owd-2008-mijn-sessie.html
De eerste keynote op dinsdag na de preconferenties ging over 4 scenario's die zijn ontwikkeld met betrekking tot de toekomst van het onderwijs, kijkend naar 2020. Soms hele mooie filmpjes maar naar mijn idee erg zwakke "toneelstukjes" per scenario. De Supermarkt, De Beurs, De Luchthaven en Het Warenhuis zijn de metaforen voor de 4 scenario's. Er zijn wel mooie papieren krantjes bijgeleverd en natuurlijk kun je op de eerste link de inhoud vinden. De laatste keynote was niet veel aan. Algemeenheden, cliches, niets belangwekkends. Jammer.
Al met al waren het voor mij zware maar geweldige dagen. Wat ik nu aan het eind nog even moet zeggen is dat ik 2 dagen lang meegedaan heb met Twitteren over wat ik meemaakte. Ik had het me voorgenomen en heb het ook echt gedaan. Een experiment om zelf te werken met een nieuwe mogelijkheid van Web 2.0. Voor de mensen die niet weten wat Twitter is, je doet per keer een mededeling van maximaal 140 karakters en je deelt daarmee jouw informatie met iedereen die jou volgt op Twitter. In mijn geval zijn dat maar zo'n 70 mensen waarvan een deel mij pas is gaan volgen omdat ik Twitterde met de tag #owd2008. Door hier actief te zijn leerde ik een aantal andere Twitteraars ook face-to-face kennen wat mij een goed gevoel van erbij horen gaf. Een bijzondere ervaring moet ik zeggen. In een telefoongesprek na het congres vroeg de projectleider van Homo Zappiens, Ernst Phaff die mijn getwitter helemaal heeft gevolgd, of ik ook iets kan zeggen over of en hoe het gebruik maken van zo'n sociaal medium bijdraagt aan leren. Mijn antwoord is Ja, maar ik kom er in een volgende blogpost zeker een keer op terug.
maandag 27 oktober 2008
Een plezierige toekomst als docent.
Afgelopen week was het herfstvakantie. Ik heb mijn tijd vooral besteed aan uitrusten en het bezoeken van een paar heel oude mensen tussen 89 en 97. Ooit, in een heel ver verleden, was ik verpleegkundige en tot ruim 2 jaar geleden was mijn onderwijspraktijk gericht op studenten Verpleegkunde en dan de laatste jaren met name op Zorg voor mensen met chronische gezondheidsproblemen. Oud, zwak, ziek, het zijn begrippen waar ik goed mee kan omgaan en ik ben er regelmatig verbaasd over dat mensen het als zo onverwacht, of misschien zelfs wel als oneerlijk, ervaren dat er een eind komt aan gezondheid, gemakkelijk door het leven gaan, alles kunnen wat je zou willen. Nou ben ik zelf al heel lang geconfronteerd met beperkingen en dat scheelt misschien ook wel in begrip en acceptatie. Het is mij al wat eerder in het leven overkomen niet alles meer te kunnen wat ik zou willen dan deze tot voor kort nog geheel gezonde mensen, dus ik verwacht geen problemen als ik straks op m'n tachtigste niet meer zo goed mee kan :-). Maar, blijkbaar is het voor veel mensen moeilijk te overzien hoe ze met een toch vrijwel zeker aankomende lastige toekomst moeten omgaan.
Hetzelfde geldt denk ik voor het toch vrijwel zeker weten dat we als docenten niet heen kunnen om de ontwikkelingen in ICT, Internet, WWW, social learning enzovoort. Toch lijkt het er niet op dat veel mensen zich hiervan bewust zijn. Heel voorzichtig gebeurt er wel iets, dat is zeker waar, maar elke keer als ik mensen in het onderwijs spreek die niet betrokken zijn bij deze onderwerpen door aan een project, een werkgroep, een learning community of zoiets deel te nemen op dit moment, blijken ze er echt helemaal niet mee bezig te zijn en ook echt volledig niet op de hoogte te zijn van waar het over gaat. Nou is het ook wel moeilijk om betrokken te zijn omdat over het algemeen docenten het wel erg druk hebben en als er niet apart tijd voor gemaakt wordt in hun takenpakket, komen ze er dus niet toe. Door mijn huidige werk, docent bij de afdeling Personeelsontwikkeling, en door mijn deelname aan de Learning Community Homo Zappiens, ben ik bezig met ontwikkelen en uitvoeren van scholing op het gebied van toepassen van Web 2.0, gebruik maken van ontwikkelingen op het gebied van de digitale didactiek, maatwerk maken voor groepen docenten die geïnteresseerd zijn in de ontwikkelingen op dit gebied. Ik realiseer me dat het daardoor voor mij gemakkelijker is om met de nieuwe ontwikkelingen bezig te zijn. Bovendien werk ik maar een deel van de week en ben ik verder in de WAO en ben op de leeftijd dat er geen kinderen meer om veel aandacht vragen. Dat geeft meer mogelijkheden om me te concentreren op iets nieuws als toen ik nog een fulltimebaan en een gezin had om bij te houden. Ik kan me dus altijd weer heel goed voorstellen dat ontwikkelingen langzaam verlopen. Ik ben nu wel hard aan het nadenken over hoe men, ik dus, toch al deze hardwerkende, welwillende maar niet genoeg wetende docenten op weg kan helpen om die vrijwel zeker komende toekomst tegemoet te kunnen treden met plezier. Ik lees, studeer, ga in november naar de SURF onderwijsdagen 08, verzamel belangrijke informatie. Twitter, Facebook, LinkedIn, Jaiku, Second Brain, langzaamaan ga ik de functies van dit soort sites ervaren. Maar het kost allemaal wel veel tijd. Ik ervaar het als een groot goed dat ik daar de kans voor krijg.
Hetzelfde geldt denk ik voor het toch vrijwel zeker weten dat we als docenten niet heen kunnen om de ontwikkelingen in ICT, Internet, WWW, social learning enzovoort. Toch lijkt het er niet op dat veel mensen zich hiervan bewust zijn. Heel voorzichtig gebeurt er wel iets, dat is zeker waar, maar elke keer als ik mensen in het onderwijs spreek die niet betrokken zijn bij deze onderwerpen door aan een project, een werkgroep, een learning community of zoiets deel te nemen op dit moment, blijken ze er echt helemaal niet mee bezig te zijn en ook echt volledig niet op de hoogte te zijn van waar het over gaat. Nou is het ook wel moeilijk om betrokken te zijn omdat over het algemeen docenten het wel erg druk hebben en als er niet apart tijd voor gemaakt wordt in hun takenpakket, komen ze er dus niet toe. Door mijn huidige werk, docent bij de afdeling Personeelsontwikkeling, en door mijn deelname aan de Learning Community Homo Zappiens, ben ik bezig met ontwikkelen en uitvoeren van scholing op het gebied van toepassen van Web 2.0, gebruik maken van ontwikkelingen op het gebied van de digitale didactiek, maatwerk maken voor groepen docenten die geïnteresseerd zijn in de ontwikkelingen op dit gebied. Ik realiseer me dat het daardoor voor mij gemakkelijker is om met de nieuwe ontwikkelingen bezig te zijn. Bovendien werk ik maar een deel van de week en ben ik verder in de WAO en ben op de leeftijd dat er geen kinderen meer om veel aandacht vragen. Dat geeft meer mogelijkheden om me te concentreren op iets nieuws als toen ik nog een fulltimebaan en een gezin had om bij te houden. Ik kan me dus altijd weer heel goed voorstellen dat ontwikkelingen langzaam verlopen. Ik ben nu wel hard aan het nadenken over hoe men, ik dus, toch al deze hardwerkende, welwillende maar niet genoeg wetende docenten op weg kan helpen om die vrijwel zeker komende toekomst tegemoet te kunnen treden met plezier. Ik lees, studeer, ga in november naar de SURF onderwijsdagen 08, verzamel belangrijke informatie. Twitter, Facebook, LinkedIn, Jaiku, Second Brain, langzaamaan ga ik de functies van dit soort sites ervaren. Maar het kost allemaal wel veel tijd. Ik ervaar het als een groot goed dat ik daar de kans voor krijg.
maandag 20 oktober 2008
Oud en nieuw, ook in leren.
Ik woon in een groot, heel oud en beetje shabby, voor mij heerlijk en warm huis. Het is niet mooi in klassieke zin, maar ik vind het wel heel mooi. De meubels erin zijn van oud tot heel oud en regelmatig moeten we overleggen of er nou niet eens een paar nieuwe, of eigenlijk meer -andere-, stoelen moeten komen. Ook vaak komen er dingen bij in huis, omdat het bij iemand anders niet meer past of zo. Een mooi oud vitrinekastje omdat een zwager het niet meer kwijt kan in het nieuwe huis, oude stoelen omdat een schoonzusje nieuwe heeft gekocht. Alleen de cd's, dvd's, boeken en de "kunst" zijn (niet altijd, maar meestal toch wel) nieuw. En in de keuken is ook niet veel tweedehands te vinden. Omdat ik graag uitgebreid kook, liefst voor meerdere mensen, vind ik dat er goed materiaal nodig is als groot gasstel, grote oven, magnetron enzovoort (naast een open vuur waardoor grillen op houtskool van eigen hout uit de tuin, in huis mogelijk is, heerlijk!)
Dat vinden van een evenwicht tussen oud en nieuw is waar ik ook als docent eigenlijk voortdurend mee bezig ben in mijn werk. Ik werk aan professionalisering van medewerkers en op dit moment is mijn werk vooral gekleurd door mijn deelname aan een Learning Community, Homo Zappiens, om samen met collega's zicht te krijgen op toepassingen van internet, web 2.0, social networks enzovoort in het onderwijs aan Hogeschoolstudenten. Intussen neem ik ook deel aan een grote online cursus Connectivism and Connective Knowledge (zie daarvoor mijn andere weblog World Wide Wiser http://siavogel.edublogs.org/ ). Door vrijwel voortdurend bezig te zijn met alles wat met online te maken heeft, begint het er op te lijken dat er geen goed oud meer is. En omdat ik zo van oud hou, wil ik dat niet zomaar "toestaan" aan mezelf. Ik ben dus steeds op zoek naar een juiste verhouding tussen oud en nieuw. Het goede behouden van oud en het goede van nieuw een plaats geven. De inspirerende docent als Meester in de zin van meester en gezel, blijft voor mij nog steeds een prachtig voorbeeld van hoe leren vorm kan krijgen. Maar daarnaast is het ondersteunen van studenten bij het goed gebruiken van de vele mogelijkheden die het internet te bieden heeft, ook van het grootste belang. Het is jammer als het Hoger Onderwijs zich een beetje bang en voorzichtig blijft opstellen met betrekking tot het internet en het world wide web, omdat er zo ontzettend veel te halen is. Sinds ik zo actief ben op dit gebied, gebruik ik een feedreader, ik gebruik Google Reader daarvoor, maar er zijn ook andere mogelijkheden vanzelfsprekend. Ik heb daar 166 abonnementen die tussen meerdere keren per dag en wekelijks nieuws leveren van websites, blogs, Twitter, Jaiku, Del.icio.us. Soms is dat veel te veel, soms is het heerlijk om ineens een heel boeiend stuk te ontdekken wat ik anders nooit gezien zou hebben. Ik heb snel geleerd hoe ik met een lading nieuwe gegevens goed kan omgaan, ik kan heel goed veel snel doorzappen en niet echt lezen, ik kan stukken voorzien van een "later op terug komen" teken, het is een geweldige bron voor leren. Ik denk dat alleen al die toepassing van het internet medewerkers en studenten geweldig veel goeds zou kunnen geven, als men het zou uitproberen. Het kost wel even tijd om de sites te vinden waarop je geabonneerd wilt zijn en het kost natuurlijk ook tijd om te leren snel te zien wat meer en wat minder belangrijk voor jou is, maar wat heeft het mij geweldig veel opgeleverd en doet het dat nog steeds elke dag. Ik wil graag een Meester zijn, daar waar nuttig, maar wil ook heel graag de nieuwe mogelijkheden van deze tijd, het nieuwe denken over leren, het netwerkleren, het geconnect zijn, aanbevelen aan docenten in mijn hogeschool.
Dat vinden van een evenwicht tussen oud en nieuw is waar ik ook als docent eigenlijk voortdurend mee bezig ben in mijn werk. Ik werk aan professionalisering van medewerkers en op dit moment is mijn werk vooral gekleurd door mijn deelname aan een Learning Community, Homo Zappiens, om samen met collega's zicht te krijgen op toepassingen van internet, web 2.0, social networks enzovoort in het onderwijs aan Hogeschoolstudenten. Intussen neem ik ook deel aan een grote online cursus Connectivism and Connective Knowledge (zie daarvoor mijn andere weblog World Wide Wiser http://siavogel.edublogs.org/ ). Door vrijwel voortdurend bezig te zijn met alles wat met online te maken heeft, begint het er op te lijken dat er geen goed oud meer is. En omdat ik zo van oud hou, wil ik dat niet zomaar "toestaan" aan mezelf. Ik ben dus steeds op zoek naar een juiste verhouding tussen oud en nieuw. Het goede behouden van oud en het goede van nieuw een plaats geven. De inspirerende docent als Meester in de zin van meester en gezel, blijft voor mij nog steeds een prachtig voorbeeld van hoe leren vorm kan krijgen. Maar daarnaast is het ondersteunen van studenten bij het goed gebruiken van de vele mogelijkheden die het internet te bieden heeft, ook van het grootste belang. Het is jammer als het Hoger Onderwijs zich een beetje bang en voorzichtig blijft opstellen met betrekking tot het internet en het world wide web, omdat er zo ontzettend veel te halen is. Sinds ik zo actief ben op dit gebied, gebruik ik een feedreader, ik gebruik Google Reader daarvoor, maar er zijn ook andere mogelijkheden vanzelfsprekend. Ik heb daar 166 abonnementen die tussen meerdere keren per dag en wekelijks nieuws leveren van websites, blogs, Twitter, Jaiku, Del.icio.us. Soms is dat veel te veel, soms is het heerlijk om ineens een heel boeiend stuk te ontdekken wat ik anders nooit gezien zou hebben. Ik heb snel geleerd hoe ik met een lading nieuwe gegevens goed kan omgaan, ik kan heel goed veel snel doorzappen en niet echt lezen, ik kan stukken voorzien van een "later op terug komen" teken, het is een geweldige bron voor leren. Ik denk dat alleen al die toepassing van het internet medewerkers en studenten geweldig veel goeds zou kunnen geven, als men het zou uitproberen. Het kost wel even tijd om de sites te vinden waarop je geabonneerd wilt zijn en het kost natuurlijk ook tijd om te leren snel te zien wat meer en wat minder belangrijk voor jou is, maar wat heeft het mij geweldig veel opgeleverd en doet het dat nog steeds elke dag. Ik wil graag een Meester zijn, daar waar nuttig, maar wil ook heel graag de nieuwe mogelijkheden van deze tijd, het nieuwe denken over leren, het netwerkleren, het geconnect zijn, aanbevelen aan docenten in mijn hogeschool.
zondag 12 oktober 2008
Nog een keer Thinktank.
Na woensdag nog een middag te hebben besteed aan het formuleren en invoeren van vragen, was het donderdag, 9 oktober, zo ver dat de Thinktanksessie Homo Zappiens gehouden kon worden. Een groot deel van de groep was aanwezig. De bedoeling was zoveel mogelijk informatie te verzamelen over hoe men op dat moment in het project stond en hoe men de door de stuurgroep verwachte resultaten dacht te behalen. Ik ben lid van de groep, maar vanuit mijn werkplek, Personeelsontwikkeling, geschoold in het gebruik van het instrument. Dat gaf een wat dubbel gevoel. Het bedienen van de knoppen werd gedaan door een collega die geen lid is van deze groep. Wel heb ik een aparte sessie als leider gedaan voor de projectleider. Ik was dus sessieleider voor 1 persoon en sessiedeelnemer met de anderen tegelijk. Ik was vantevoren wat onrustig over deze bijeenkomst. Dat hing denk ik samen met de discussie over of deze groep meer zou moeten functioneren als een Community of Practice of toch meer als Learning Community, waarbij het onderscheid lijkt te zitten in meer of minder gestuurd worden door eisen en leiders. Deze groep lijkt een zichzelf sturende groep waarbij de deelnemers wel aan eindeisen moeten voldoen wat betreft productie, maar die tegelijkertijd vooral bestaat uit lerenden. Als deelnemer heb ik mijn opvattingen over wat van de deelnemers verwacht mag worden, als Thinktank"deskundige" voelde ik me verantwoordelijk voor het slagen van de sessie. En het rare is dat ik eigenlijk niet weet of de sessie geslaagd is. Ik heb weinig beeld van hoe de deelnemers hun participatie hebben ervaren. Men heeft echt meegedaan, dat zeker. Maar er is misschien ook wel een gevoel van: en wat nu? Het instrument kan een rapport maken van de uitkomsten. Een goede analyse en een duidelijk beeld van wat je met de uitkomsten wil, moeten zo'n rapport begeleiden. Zelf vond ik het goed om mee te doen en de vragen te moeten beantwoorden. Ik werd er door gestimuleerd explicieter verder te denken over mijn manier van werken tot nu toe en de eindproducten die ik moet opleveren. Ik vind Thinktank nog steeds een prima instrument om snel veel gegevens te verzamelen. De eindverantwoordelijken, de mensen van de regiegroep, zullen met de uitkomsten mogelijk een volgende stap zetten.
Het instrument is goed te gebruiken om gegevens te verzamelen bij de achterbannen, de stakeholders, van de projectleden. Het is de bedoeling dat ik scholing en ondersteuning ga geven als men het instrument wil gebruiken. Ben benieuwd of het daar snel van komt.
Het instrument is goed te gebruiken om gegevens te verzamelen bij de achterbannen, de stakeholders, van de projectleden. Het is de bedoeling dat ik scholing en ondersteuning ga geven als men het instrument wil gebruiken. Ben benieuwd of het daar snel van komt.
dinsdag 7 oktober 2008
Thinktank en andere bezigheden.
O.K. daar gaan we. Iets te lang geleden. Te druk met andere werkzaamheden. Te moe om de blogs erbij te doen. Toch wil ik het graag, dus vandaag weer een poging.
Waar had ik het zo druk mee? Ik maak nog elke maand een werklijstje voor mijn manager en daaruit bleek dat ik in september 73 uur had gewerkt waarbij ik de tijd die ik in de cursus Connectivism stop niet heb meegeteld alleen de echte uren luisteren naar de Elluminate en Ustreamuitzendingen op woensdag en vrijdag. Mijn werktijd is gelimiteerd, ik ben in dienst voor 12 uur per week, de rest van mijn inkomsten komen binnen via UWV, afgekeurd dus, zoals dat heet in gewone woorden. Maar dat geeft mij wel de vrijheid om in die uren die ik niet door "de baas" wordt betaald, zinnige dingen te doen als ik me goed genoeg voel. En deze weken waren die zinnige dingen grotendeels gerelateerd aan het werk.
Eigenlijk is het overgrote merendeel van mijn tijd gaan zitten in Thinktank. Ik heb nog een sessie bijgewoond bij CMI, een van de instituten van de Hogeschool Rotterdam. Ik heb thuis steeds opnieuw geprobeerd enige greep te krijgen op hoe een en ander technisch in elkaar zit. Maar vooral, ik heb samen met een collega, Freddy Veltman, heel veel uren gewerkt aan het verwoorden en in het instrument opnemen van de vragen die we a.s. donderdag gaan stellen aan de deelnemers van het Homo Zappiens traject. Gelukkig lag er een basis opgesteld door de projectleider, Ernst Phaff , http://wearethepilgrims.blogspot.com/en de externe begeleider van het project, Ton Zijlstra, http://www.zylstra.org/blog/. Zij hadden op grond van een overzicht van de eisen die aan het project, dus aan de deelnemers worden gesteld, een opzet gemaakt voor wat er aan de deelnemers voorgelegd zou moeten worden. Dit omzetten in vragen voor Thinktank, de daarbij passende analysemodellen kiezen en dan vervolgens alles inladen in het instrument, vroegen bij elkaar toch weer veel meer tijd dan we gehoopt hadden.
Maar, als het dan, op dit moment grotendeels, gedaan is geeft het wel een fijn gevoel dat het er goed uit lijkt te zien. Het is wel heel spannend of het zal werken zoals we bedoelen. Op dit moment heb ik geen goed beeld van hoeveel deelnemers er zullen zijn. Het aantal mensen wat direct in de sessie aanwezig is, bepaald mee de duur van de totale sessie. Omdat het juist ook de bedoeling is van dit instrument om met elkaar prioriteiten vast te stellen is er discussie tussendoor. Afhankelijk van een groep en de individuen daarin zal zo'n discussie meer of minder to the point zijn en meer of minder tijd kosten. Al met al, heel spannend. Gelukkig komt er hulp voor "de knoppen", want ik ben zelf deelnemer aan het project en ik vind het erg lastig om zowel de techniek als mijn eigen inbreng te moeten bewaken.
Een andere activiteit is het overleggen en voorbereiden daarvan, met mijn buddy in het Homo Zappienstraject, Annemiek Grootendorst. Zij is redelijk nieuw in het geheel van Internet, www, web 2.0, en alles wat er mee samenhangt. Ze is heel enthousiast. Maar we komen bijvoorbeeld het probleem tegen hoe je in LinkedIn aan de mensen komt die je in je netwerk wilt opnemen. Hoe kom je er achter of die mensen zelf wel in LinkedIn zitten. Hoe moet je ook alweer zoeken naar mensen als je ze wilt vinden in een mailadressenlijst die niet voorkomt in het voorgeprogrammeerde lijstje van mailboxen in LinkedIn. Omdat het voor mij toch ook nog niet allemaal gesneden koek is, zo weer een uur voorbij! Erg leuk, maar....arbeidsintensief dus.
Ik heb de afgelopen tijd te weinig geïnvesteerd in de werkplaats van Homo Zappiens. Wel al het lezen bijgehouden, maar weinig gereageerd op inbreng van anderen, terwijl er heel actief gewerkt wordt door een aantal mensen. Na donderdag, de grote HZ - Thinktanksessie, zal ik daar weer meer tijd voor maken. Het is erg inspirerend om te zien waar de anderen mee bezig zijn, ze geven mij heel veel input voor het ontwikkelen van scholing voor zittende docenten. Volgende week een eerste concreet overleg over een mogelijke cursus op maat bij de Leraren Opleiding van de Hogeschool.
Genoeg te doen, nog steeds veel plezier.
Waar had ik het zo druk mee? Ik maak nog elke maand een werklijstje voor mijn manager en daaruit bleek dat ik in september 73 uur had gewerkt waarbij ik de tijd die ik in de cursus Connectivism stop niet heb meegeteld alleen de echte uren luisteren naar de Elluminate en Ustreamuitzendingen op woensdag en vrijdag. Mijn werktijd is gelimiteerd, ik ben in dienst voor 12 uur per week, de rest van mijn inkomsten komen binnen via UWV, afgekeurd dus, zoals dat heet in gewone woorden. Maar dat geeft mij wel de vrijheid om in die uren die ik niet door "de baas" wordt betaald, zinnige dingen te doen als ik me goed genoeg voel. En deze weken waren die zinnige dingen grotendeels gerelateerd aan het werk.
Eigenlijk is het overgrote merendeel van mijn tijd gaan zitten in Thinktank. Ik heb nog een sessie bijgewoond bij CMI, een van de instituten van de Hogeschool Rotterdam. Ik heb thuis steeds opnieuw geprobeerd enige greep te krijgen op hoe een en ander technisch in elkaar zit. Maar vooral, ik heb samen met een collega, Freddy Veltman, heel veel uren gewerkt aan het verwoorden en in het instrument opnemen van de vragen die we a.s. donderdag gaan stellen aan de deelnemers van het Homo Zappiens traject. Gelukkig lag er een basis opgesteld door de projectleider, Ernst Phaff , http://wearethepilgrims.blogspot.com/en de externe begeleider van het project, Ton Zijlstra, http://www.zylstra.org/blog/. Zij hadden op grond van een overzicht van de eisen die aan het project, dus aan de deelnemers worden gesteld, een opzet gemaakt voor wat er aan de deelnemers voorgelegd zou moeten worden. Dit omzetten in vragen voor Thinktank, de daarbij passende analysemodellen kiezen en dan vervolgens alles inladen in het instrument, vroegen bij elkaar toch weer veel meer tijd dan we gehoopt hadden.
Maar, als het dan, op dit moment grotendeels, gedaan is geeft het wel een fijn gevoel dat het er goed uit lijkt te zien. Het is wel heel spannend of het zal werken zoals we bedoelen. Op dit moment heb ik geen goed beeld van hoeveel deelnemers er zullen zijn. Het aantal mensen wat direct in de sessie aanwezig is, bepaald mee de duur van de totale sessie. Omdat het juist ook de bedoeling is van dit instrument om met elkaar prioriteiten vast te stellen is er discussie tussendoor. Afhankelijk van een groep en de individuen daarin zal zo'n discussie meer of minder to the point zijn en meer of minder tijd kosten. Al met al, heel spannend. Gelukkig komt er hulp voor "de knoppen", want ik ben zelf deelnemer aan het project en ik vind het erg lastig om zowel de techniek als mijn eigen inbreng te moeten bewaken.
Een andere activiteit is het overleggen en voorbereiden daarvan, met mijn buddy in het Homo Zappienstraject, Annemiek Grootendorst. Zij is redelijk nieuw in het geheel van Internet, www, web 2.0, en alles wat er mee samenhangt. Ze is heel enthousiast. Maar we komen bijvoorbeeld het probleem tegen hoe je in LinkedIn aan de mensen komt die je in je netwerk wilt opnemen. Hoe kom je er achter of die mensen zelf wel in LinkedIn zitten. Hoe moet je ook alweer zoeken naar mensen als je ze wilt vinden in een mailadressenlijst die niet voorkomt in het voorgeprogrammeerde lijstje van mailboxen in LinkedIn. Omdat het voor mij toch ook nog niet allemaal gesneden koek is, zo weer een uur voorbij! Erg leuk, maar....arbeidsintensief dus.
Ik heb de afgelopen tijd te weinig geïnvesteerd in de werkplaats van Homo Zappiens. Wel al het lezen bijgehouden, maar weinig gereageerd op inbreng van anderen, terwijl er heel actief gewerkt wordt door een aantal mensen. Na donderdag, de grote HZ - Thinktanksessie, zal ik daar weer meer tijd voor maken. Het is erg inspirerend om te zien waar de anderen mee bezig zijn, ze geven mij heel veel input voor het ontwikkelen van scholing voor zittende docenten. Volgende week een eerste concreet overleg over een mogelijke cursus op maat bij de Leraren Opleiding van de Hogeschool.
Genoeg te doen, nog steeds veel plezier.
vrijdag 26 september 2008
Thinktank, HZ en goed boek.
De afgelopen week stond vooral in dienst van verder leren omgaan met Thinktank. Een digitaal instrument om snel veel gegevens te verzamelen over ....., het liefst met een online en offline factor in dezelfde sessie. Online kunnen de deelnemers aan de sessie, naar believen anoniem, brainstormen over een onderwerp of antwoord geven op open of gesloten vragen die vooraf zijn ingebracht door degene die de gegevens wil verzamelen. Op elk zinvol moment kan over de uitkomsten met elkaar gediscussieerd worden en kunnen aanvullingen, wijzigingen direct worden opgenomen. Van iedere sessie kan een rapport worden gemaakt. Alle gegevens, ook die op dat moment door die groep deelnemers als niet van belang worden weggezet, worden bewaard, zodat altijd op zaken teruggekomen kan worden. Na mijn bijwonen van een sessie met iemand anders "aan de knoppen" werd ik wel een beetje zenuwachtig over of ik het snel volledig onder de knie zal krijgen. Zal nog aardig wat moeten oefenen.
Een ander belangrijk punt voor mij was dat ik een (tussen)rapport heb geschreven over hoe, wat, waar, wanneer enzovoort met betrekking tot mijn deelname aan het project Homo Zappiens. Ben wel aardig bij denk ik, hoewel er ook nog wel veel moet gebeuren. Met name het door mij geleerde onder de aandacht brengen van anderen in de Hogeschool, mijn functie bij PersoneelsOntwikkeling, behoeft nog veel aandacht. en aanvulling in het werkplan is hiervoor denk ik toch een noodzakelijke keuze.
En verder: een goed boek gelezen "DE LERAAR CENTRAAL BIJ ONDERWIJSINNOVATIE" door Marcel Mooijman. Ondertitel: Van centralisme naar kennisorganisatie in het onderwijs. Marcel werkt bij de LERO op de HR en heeft mijns inziens een heel goed onderbouwd en helder boek geschreven over hoe anders met innovaties in het onderwijs omgegaan kan en zou moeten worden. Een echte aanrader. Lees ook een reactie van een collega in het HZ traject, Willem van Ravenstein http://www.wiswijzer.nl/blog/comments.asp?id=1007 .
Dan is er nog mijn deelname aan de cursus Connectivism and Connective Knowledge. Ik heb met aandacht op Elluminate geluisterd naar Valdis Krebs, http://www.orgnet.com/VKbio.html, die uitleg heeft gegeven over Netwerk als begrip en hoe een netwerk kan werken in sociale- en business omgevingen. Dit is de derde week van de 12 weken durende cursus en heel langzaamaan begin ik door te krijgen waar het om gaat. Ik moet er wel veel voor over hebben om bij te blijven, maar ben er ook nog zeer door geboeid. En grenzen bewaken en keuzes maken blijft altijd aan de orde.
Een ander belangrijk punt voor mij was dat ik een (tussen)rapport heb geschreven over hoe, wat, waar, wanneer enzovoort met betrekking tot mijn deelname aan het project Homo Zappiens. Ben wel aardig bij denk ik, hoewel er ook nog wel veel moet gebeuren. Met name het door mij geleerde onder de aandacht brengen van anderen in de Hogeschool, mijn functie bij PersoneelsOntwikkeling, behoeft nog veel aandacht. en aanvulling in het werkplan is hiervoor denk ik toch een noodzakelijke keuze.
En verder: een goed boek gelezen "DE LERAAR CENTRAAL BIJ ONDERWIJSINNOVATIE" door Marcel Mooijman. Ondertitel: Van centralisme naar kennisorganisatie in het onderwijs. Marcel werkt bij de LERO op de HR en heeft mijns inziens een heel goed onderbouwd en helder boek geschreven over hoe anders met innovaties in het onderwijs omgegaan kan en zou moeten worden. Een echte aanrader. Lees ook een reactie van een collega in het HZ traject, Willem van Ravenstein http://www.wiswijzer.nl/blog/comments.asp?id=1007 .
Dan is er nog mijn deelname aan de cursus Connectivism and Connective Knowledge. Ik heb met aandacht op Elluminate geluisterd naar Valdis Krebs, http://www.orgnet.com/VKbio.html, die uitleg heeft gegeven over Netwerk als begrip en hoe een netwerk kan werken in sociale- en business omgevingen. Dit is de derde week van de 12 weken durende cursus en heel langzaamaan begin ik door te krijgen waar het om gaat. Ik moet er wel veel voor over hebben om bij te blijven, maar ben er ook nog zeer door geboeid. En grenzen bewaken en keuzes maken blijft altijd aan de orde.
zaterdag 20 september 2008
Ik leer en geniet.
Sinds het vorige stukje is meer dan een week verlopen. Intussen heb ik wel twee blogs geschreven op World Wide Wiser. Woensdag en vrijdag heb ik deelgenomen aan onlinesessies met Georg Siemens en Stephen Downes van de cursus Connectivism. De eerste via Elluminate en de tweede via Ustream. Wat ik daar van leer is in ieder geval technisch goed omgaan met praten en luisteren via de computer, zorgen dat de microfoon het goed doet, snel chatten en dat allemaal in het Engels. Maar ik volg deze cursus natuurlijk niet om die redenen. Inhoudelijk vind ik het nog steeds heel moeilijk om er iets over te zeggen. Deze week was het onderwerp gericht op het denken over epistemologie, volgens Van Dale de wetenschap van de wetenschappen; kennisleer. Te lezen stukken als Types of Knowledge, Shifting uit Knowing Knowledge, Rhizomatic Education, op zich allemaal moeilijk voor mij en de relatie zichtbaar maken naar Connectivism lukt nog niet echt goed. Ik zie wel lijnen ontstaan. Het gaat steeds om greep krijgen op wat leren is, wat kennis is en hoe mensen tot leren komen, kennis verzamelen. Omdat Connectivism uitgaat van leren in, met, van netwerken is dat samen met het plaatsen van leren in de internetomgeving steeds waar op teruggekomen wordt. De vrijdagdiscussie vond ik teveel gaan over hoe gekeken kan worden naar netwerken en dan met name de uitspraak dat de doden, Wittgenstein, Nietzsche enz. ook een plaats hebben in onze netwerken, waar ik het niet mee eens ben. Ik kan elke dag van ze leren, maar kan niet met ze in discussie over wat dan ook. Ook religie en spirituele opvattingen spelen een rol als het gaat over kennis, leren, en ook dat was voor mij wat lastig. Hierover heb ik een blog gemaakt op WWW waarop Ernst Phaff, projectleider van Homo Zappiens, een mooie reactie heeft geplaatst.
Behalve veel tijd besteed aan de cursus, heb ik ook nog wat andere leerevaringen opgedaan afgelopen week. Ik ben twee dagen getraind in het gebruiken van een instrument Thinktank, een computergestuurde manier van met een groep mensen gegevens verzamelen over... In te zetten als brainstorminstrument, verzamelen van meningen, discussie voeren naar aanleiding van, erg boeiend. Het instrument zal worden gebruikt in verschillende settingen op de Hogeschool Rotterdam en de training vond plaats samen met werkers van de Haagse en Leidse Hogeschool. Het grote voordeel van dit instrument is denk ik de tijdwinst en de vrijheid die alle deelnemers kunnen ervaren om eerlijke meningen te geven ondanks dat men praat in de groep. Lijkt wat cryptisch, maar ik bedoel dat de computer iedereen de kans geeft om eerst een antwoord te formuleren en dan wordt er offline over gesproken met elkaar zonder dat men de eigen inbreng hoeft te benoemen (mag en kan natuurlijk wel!). Het allermoeilijkst is denk ik het formuleren van de juiste instructies en vragen. Maandag verder daarmee.
En dan was er nog de werkplaats van HZ. Ook daar heb ik een paar keer een kleine bijdrage geleverd. Maar mijn eigen E-learningrapport is er nog steeds niet verschenen. Ik heb het rapport ICT-fundament voor vernieuwing van de wetenschappelijke technische raad van SURF tot me genomen en nu ligt het boek "De leraar centraal bij onderwijsinnovatie" van Marcel Mooijman, in positieve zin genoemd door Willem van Ravenstein, lid van de HZgroep, klaar om te bestuderen. Oh ja, en dan heb ik intussen ook nog mijn iPhone 3G binnen gekregen in een prachtig zwart doosje! Dus heb ik tijd nodig om er mee om te leren gaan, zal ik foto's en filmpjes gaan maken en deze plaatsen op Seesmic of Flick'r of andere sites. Ik schrijf dagelijks minimaal 1 keer een paar regeltjes op Twitter en Jaiku en lees berichten van vele anderen (waar ik b.v. de verwijzing naar het SURFrapport vandaan heb gehaald). Ik kijk elke dag naar heel veel abonnementen in de Google Reader, RSS. Ik leer en geniet.
Behalve veel tijd besteed aan de cursus, heb ik ook nog wat andere leerevaringen opgedaan afgelopen week. Ik ben twee dagen getraind in het gebruiken van een instrument Thinktank, een computergestuurde manier van met een groep mensen gegevens verzamelen over... In te zetten als brainstorminstrument, verzamelen van meningen, discussie voeren naar aanleiding van, erg boeiend. Het instrument zal worden gebruikt in verschillende settingen op de Hogeschool Rotterdam en de training vond plaats samen met werkers van de Haagse en Leidse Hogeschool. Het grote voordeel van dit instrument is denk ik de tijdwinst en de vrijheid die alle deelnemers kunnen ervaren om eerlijke meningen te geven ondanks dat men praat in de groep. Lijkt wat cryptisch, maar ik bedoel dat de computer iedereen de kans geeft om eerst een antwoord te formuleren en dan wordt er offline over gesproken met elkaar zonder dat men de eigen inbreng hoeft te benoemen (mag en kan natuurlijk wel!). Het allermoeilijkst is denk ik het formuleren van de juiste instructies en vragen. Maandag verder daarmee.
En dan was er nog de werkplaats van HZ. Ook daar heb ik een paar keer een kleine bijdrage geleverd. Maar mijn eigen E-learningrapport is er nog steeds niet verschenen. Ik heb het rapport ICT-fundament voor vernieuwing van de wetenschappelijke technische raad van SURF tot me genomen en nu ligt het boek "De leraar centraal bij onderwijsinnovatie" van Marcel Mooijman, in positieve zin genoemd door Willem van Ravenstein, lid van de HZgroep, klaar om te bestuderen. Oh ja, en dan heb ik intussen ook nog mijn iPhone 3G binnen gekregen in een prachtig zwart doosje! Dus heb ik tijd nodig om er mee om te leren gaan, zal ik foto's en filmpjes gaan maken en deze plaatsen op Seesmic of Flick'r of andere sites. Ik schrijf dagelijks minimaal 1 keer een paar regeltjes op Twitter en Jaiku en lees berichten van vele anderen (waar ik b.v. de verwijzing naar het SURFrapport vandaan heb gehaald). Ik kijk elke dag naar heel veel abonnementen in de Google Reader, RSS. Ik leer en geniet.
donderdag 11 september 2008
Bloggen en Connectivsme
Hoog tijd voor een nieuw stukje. Ik heb van Ernst-Jan Pfauth, http://dutchproblogger.com/ebook/2008/09/eerste-hoofdstuk-de-waarde-van-een-blogarchief/#comment-13 , geleerd dat een weblog regelmatig bijgehouden moet worden, wil het enige zin hebben. Ik ben het daar mee eens, maar merk dat ik het wel lastig vind aan die eis te voldoen. Overigens vinden anderen wel dat je alleen hoeft te schrijven als je iets te zeggen hebt. En dat is natuurlijk ook waar. Eigenlijk heb ik wel echt iets te zeggen, maar ik vind het nog moeilijk het goed te verwoorden.
Deze week ben ik begonnen met het volgen van de cursus Connectivisme and Connective Knowledge, http://ltc.umanitoba.ca/connectivism/. Gisteren heb ik voor het eerst deelgenomen aan een online-discussiebijeenkomst in Elluminate, een chatbox, whiteboard, geluidstudio, stemmachine tegelijk. De beide leiders van de cursus waren aanwezig en zo'n 80 deelnemers. Ik kreeg mijn microfoon niet aan de praat, maar chatten heb ik geleerd in het begin van het HomoZappienstraject door met een aantal deelnemers te MSN-nen. En het geluid was prima. Bovendien heb ik een paar weken geleden de tools van de nieuwe whiteborden op de HR gedownload op mijn laptop en daar had ik al wat mee zitten spelen. Zelf praten heb ik dus niet gedaan, maar de andere mogelijkheden heb ik wel gebruikt. Ik vond het een bijzondere ervaring om life verbonden te zijn met zoveel mensen vanuit echt de hele wereld.
De inhoud van deze week is met name Wat is Connectivisme. Het gaat om een nieuwe leertheorie waarbij netwerkleren denk ik heel belangrijk is. Siemens en Downes kijken naar de nieuwe tijd en nieuwe mogelijkheden niet alleen vanuit wat hier de Einsteingeneratie wordt genoemd, maar laten vooral zien hoe de nieuwe ontwikkelingen verbonden zijn met een nieuwe manier van kijken naar leren op zich. Vanzelfsprekend heeft dat wel veel te maken met de technische mogelijkheden, maar dat is niet het ultieme uitgangspunt van het Connectivisme. Ik ben er nog niet achter wat ik er precies van vind, maar leer zeer snel heel erg veel op deze nieuwe manier van leren, dus voor mij werkt het netwerkleren zeker wel. Siemens heeft een eerste stuk gemaakt waarin hij laat zien waarin Behaviourisme, Cognitivisme en Constructivisme anders zijn dan Connectivisme, http://docs.google.com/View?docid=anw8wkk6fjc_14gpbqc2dt.
Morgen ga ik online een lezing volgen in Ustream, ook nieuw voor mij. Inmiddels heb ik besloten een Engelstalige blog te gaan schrijven http://siavogel.edublogs.org/. Wel vast de plek aangemaakt, maar pas later vandaag volgt het eerste stuk (hoop ik!).
Deze week ben ik begonnen met het volgen van de cursus Connectivisme and Connective Knowledge, http://ltc.umanitoba.ca/connectivism/. Gisteren heb ik voor het eerst deelgenomen aan een online-discussiebijeenkomst in Elluminate, een chatbox, whiteboard, geluidstudio, stemmachine tegelijk. De beide leiders van de cursus waren aanwezig en zo'n 80 deelnemers. Ik kreeg mijn microfoon niet aan de praat, maar chatten heb ik geleerd in het begin van het HomoZappienstraject door met een aantal deelnemers te MSN-nen. En het geluid was prima. Bovendien heb ik een paar weken geleden de tools van de nieuwe whiteborden op de HR gedownload op mijn laptop en daar had ik al wat mee zitten spelen. Zelf praten heb ik dus niet gedaan, maar de andere mogelijkheden heb ik wel gebruikt. Ik vond het een bijzondere ervaring om life verbonden te zijn met zoveel mensen vanuit echt de hele wereld.
De inhoud van deze week is met name Wat is Connectivisme. Het gaat om een nieuwe leertheorie waarbij netwerkleren denk ik heel belangrijk is. Siemens en Downes kijken naar de nieuwe tijd en nieuwe mogelijkheden niet alleen vanuit wat hier de Einsteingeneratie wordt genoemd, maar laten vooral zien hoe de nieuwe ontwikkelingen verbonden zijn met een nieuwe manier van kijken naar leren op zich. Vanzelfsprekend heeft dat wel veel te maken met de technische mogelijkheden, maar dat is niet het ultieme uitgangspunt van het Connectivisme. Ik ben er nog niet achter wat ik er precies van vind, maar leer zeer snel heel erg veel op deze nieuwe manier van leren, dus voor mij werkt het netwerkleren zeker wel. Siemens heeft een eerste stuk gemaakt waarin hij laat zien waarin Behaviourisme, Cognitivisme en Constructivisme anders zijn dan Connectivisme, http://docs.google.com/View?docid=anw8wkk6fjc_14gpbqc2dt.
Morgen ga ik online een lezing volgen in Ustream, ook nieuw voor mij. Inmiddels heb ik besloten een Engelstalige blog te gaan schrijven http://siavogel.edublogs.org/. Wel vast de plek aangemaakt, maar pas later vandaag volgt het eerste stuk (hoop ik!).
woensdag 3 september 2008
Hoe leer ik in de Learning Community
Ik ben lid van de werkgroep Innovatief Onderwijs, Homo Zappiens. Deelnemers worden betaald, zijn vrijgesteld van ander werk, om minimaal 1 dagdeel per week te werken aan een eigen project wat valt binnen de projectdoelen. De werkgroep is een Learning Community wat voor de deelnemers betekent dat we met en van elkaar lerend bezig zijn ons te ontwikkelen en tegelijkertijd ook werken aan een concreet product. De werkgroep werkt zowel digitaal als face-to-face. Hoe we leren wordt gevolgd door een onderzoeker die onder andere deze werkgroep gebruikt voor een promotieonderzoek. Wat we "maken" is van belang voor de opdrachtgever en de afdeling of het instituut waar een deelnemer thuis is. In een groot overleg vorige week werd duidelijk dat het voor mij noodzakelijk is om preciezer te formuleren hoe ik in deze groep leer. Het is altijd leuk om te ontdekken hoe moeilijk dit soort dingen zijn die wij docenten regelmatig van onze studenten verwachten. Wat ik geleerd heb tot nu toe kan ik wel verwoorden, over mijn na te streven product(en) kan ook wel iets uitleggen, maar hoe ik leer in een learning community blijkt voor mij een moeilijke opdracht. Ik ga daar natuurlijk wel voor zitten, want het behoort tot de werkzaamheden van deelnemen aan deze werkgroep. Het gaat om reflecteren. "Ik ben dus ik leer" is niet genoeg geloof ik. En dat is wel hoe het gaat bij mij. Ik leer altijd. Ik leer overal. Ik groei. Ik geniet. Ik overleg. Ik lees. Ik schrijf. Ik geef commentaar. Ik maak onderwijs. Ik volg onderwijs. En dat allemaal zowel virtueel als in het echie. En van al die bezigheden word ik steeds maar nog meer een wijze oude vrouw. En dat dan mooi verwoorden in "Hoe leer ik in de learning community". Het komt wel.
zaterdag 30 augustus 2008
Presentatie Web 2.0; dilemma: links of plaatjes
Gisteren vrijdag 29 augustus, gaf ik een inleiding in het mogelijk gebruik van web 2.0 applicaties in het hoger onderwijs aan zeven beginnende docenten op de HR. Ik had een PowerPointpresentatie gemaakt (www.slideshare.net/voges, Quickstart) met heel veel links naar webadressen om daar mogelijkheden te laten zien. De links werkten gelukkig goed, maar deze opzet gaf wel een overweldigende hoeveelheid informatie voor de anderhalf uur tijd die ik had. Een collega uit de werkgroep Innovatief Onderwijs, Homo Zappiens, gaf als commentaar op mijn PP dat ik misschien meer met plaatjes zou moeten werken en met direct embedden van filmpjes. Aan de ene kant had ik inderdaad van te voren getwijfeld over mijn opzet, maar aan de andere kant deed mijn PP eigenlijk toch ook wel wat ik wilde, namelijk zoveel mogelijk laten zien wat mogelijk is met achter laten van vele links die men later rustig kan bekijken. In zo'n korte tijd is het mijns inziens onmogelijk om mensen mee de diepte in te nemen, daarom deze keuze. Bovendien was mijn bedoeling deze beginnend docenten vooral te enthousiasmeren. Bij deze korte presentatie was het niet mijn bedoeling aanwezigen te leren hoe men met al die mogelijkheden aan het werk zou kunnen gaan. Als men enthousiast geworden is, zijn er mogelijkheden om zich verder te bekwamen via Personeelsontwikkeling van P&O of andere wegen die naar Rome kunnen leiden.
Achteraf bedacht ik natuurlijk wat ik ook allemaal nog had kunnen vertellen en laten zien, maar ik was toch ook wel redelijk tevreden. Mijn indruk was dat ook de deelnemers het een nuttige tijdsbesteding vonden. Ik hoop dat ze eerder enthousiast geworden zijn dan terughoudend door de overweldigende hoeveelheid informatie. Zij vonden mij wel een voorbeeld van Leven lang leren. Ik ben benieuwd of ik van iemand van dit groepje nog eens iets zal horen over of en hoe ze met de web 2.0 mogelijkheden en de "nieuwe student" zijn gevaren in een voor hen denk ik hectisch jaar als startend docent. Ik wens ze veel sterkte maar vooral ook veel enthousiasme om zelf te blijven leren.
Achteraf bedacht ik natuurlijk wat ik ook allemaal nog had kunnen vertellen en laten zien, maar ik was toch ook wel redelijk tevreden. Mijn indruk was dat ook de deelnemers het een nuttige tijdsbesteding vonden. Ik hoop dat ze eerder enthousiast geworden zijn dan terughoudend door de overweldigende hoeveelheid informatie. Zij vonden mij wel een voorbeeld van Leven lang leren. Ik ben benieuwd of ik van iemand van dit groepje nog eens iets zal horen over of en hoe ze met de web 2.0 mogelijkheden en de "nieuwe student" zijn gevaren in een voor hen denk ik hectisch jaar als startend docent. Ik wens ze veel sterkte maar vooral ook veel enthousiasme om zelf te blijven leren.
dinsdag 26 augustus 2008
Second Life
Ik ga vanaf week 37 mee doen met een onlinecursus Connectivisme and Connective Knowledge. In verband hiermee neem ik deel aan twee Google discussiegroepen:
CCK08SL - Connectivism in Second Life Cohort en
Connectivism and Connective Knowledge
De eerste groep is ter ondersteuning van een community in Second Life, een virtuele wereld. Hier start een groep van ongeveer 100 mensen die wekelijks bij elkaar komen in een bepaald gebouw in Second Life om met elkaar te praten over onderwerpen die in de cursus aan bod zijn gekomen of die er zijdelings mee te maken zouden kunnen hebben.
Ik was ooit begonnen met Second Life, mijn avatar, poppetje in die wereld, heeft nog lang haar, dus lang geleden, maar was er in al die jaren niet meer geweest. Vanaf dat ik me heb opgegeven voor deze groep ben ik bezig geweest me in te schrijven, in het Engels mails heen en weer gestuurd en het wilde maar niet lukken. Mijn zoon zei gisteren nuchter dat je Second Life eerst wel moet downloaden en dat was op mijn laptop nog niet gebeurd. Zo eenvoudig is het soms in de lastige wereld van het internet. Na het downloaden heb ik me aangemeld waar ik moest zijn en vervolgens heb ik uren lang met veel plezier rondgedwaald in de wereld van mijn tweede leven.
CCK08SL - Connectivism in Second Life Cohort en
Connectivism and Connective Knowledge
De eerste groep is ter ondersteuning van een community in Second Life, een virtuele wereld. Hier start een groep van ongeveer 100 mensen die wekelijks bij elkaar komen in een bepaald gebouw in Second Life om met elkaar te praten over onderwerpen die in de cursus aan bod zijn gekomen of die er zijdelings mee te maken zouden kunnen hebben.
Ik was ooit begonnen met Second Life, mijn avatar, poppetje in die wereld, heeft nog lang haar, dus lang geleden, maar was er in al die jaren niet meer geweest. Vanaf dat ik me heb opgegeven voor deze groep ben ik bezig geweest me in te schrijven, in het Engels mails heen en weer gestuurd en het wilde maar niet lukken. Mijn zoon zei gisteren nuchter dat je Second Life eerst wel moet downloaden en dat was op mijn laptop nog niet gebeurd. Zo eenvoudig is het soms in de lastige wereld van het internet. Na het downloaden heb ik me aangemeld waar ik moest zijn en vervolgens heb ik uren lang met veel plezier rondgedwaald in de wereld van mijn tweede leven.
zaterdag 23 augustus 2008
Waarom ook ik ga bloggen.
Ik werk op de Hogeschool Rotterdam en houd me daar op het moment vooral bezig met het zelf ontdekken van de mogelijke toepassingen van web 2.0 in het hoger onderwijs en vervolgens voor collega's ontwikkelen van cursussen om deze mogelijkheden toepasbaar te maken in de verschillende curricula. Ik neem deel aan een werkgroep Innovatief Onderwijs op de hogeschool. Ik heb me ingeschreven voor een online course Connectivism and Connective Knowledge door George Siemens en Stephen Downes. Heb me als lid of deelnemer gemeld op vele plaatsen waarbij op dit moment Twitter en Jaiku het belangrijkst zijn. Del.icio.us en Google Reader zijn mijn dagelijkse kost. Ik heb een wikipagina gemaakt waarmee ik pas ga werken als ik zelf mijn eerste cursus ga geven. Ik begin langzaamaan mijn weg te vinden in een voor mij toch tamelijk nieuwe wereld. Ben nu aan het nadenken over het aanschaffen van een smartphone want mijn huidige GSM-etje heeft zelfs niet eens een camera, en dan kunnen You Tube, Flickr en nog vele andere sites niet worden uitgeprobeerd nietwaar. Al met al, een tijdrovende maar bijzonder boeiende periode voor mij. En het zelf maken van een blog leek daarbij op dit moment een nuttige bezigheid.
Abonneren op:
Posts (Atom)