Pascale Naessens, Seamore, pasta van zeewier; paprikasoep, gezonde quiche met minder gezonde worst :-)

Omdat ik een recensie zou schrijven voor Hebban Culinair over het boek Puur Eten 2 van Pascale Naessens, heb ik daaruit een gerecht gemaakt. Courgetteslierten met tomaat, champignons en kaassaus. Er bij een in heel dunne plakjes gesneden gerookte filet van gans. Voor de courgette heb ik voor het eerst gebruik gemaakt van een spiraalsnijder gekregen op mijn verjaardag. Voor het snijden van de gans eveneens voor het eerst gebruik gemaakt van een verjaarscadeau, de snijmachine. Leuk dat dat er allemaal is in mijn keuken. Ik geniet daarvan. En de filet van gans was ook een cadeau voor die verjaardag en kwam dus nu uit de diepvries. Bij elkaar een heerlijke maaltijd. Gekozen voor 1 courgette, 2 tomaten, 125 g kastanjechampignons en voor de saus 50 g parmezaan en 20 cc room. Zie verder de recensie.



De volgende dag heb ik voor het eerst de tagliatelle van Seamore klaargemaakt. Pasta van gedroogd zeewier. Spannend hoor. In het receptenboekje heet het I sea sausage.
Voor 4 personen: 80 g I see pasta, 1 droge worst, 1 chilipeper, knoflook, verse koriander, olijfolie, zout en peper.

Klaargemaakt voor 2 personen: 40 g pasta 12 minuten gekookt en laten uitlekken. Knoflook, 2 teentjes en ½ chilipeper in stukjes 3 minuten geroerbakt. Chorizo-worst, 200 gram, in stukjes er bij gedaan en gebakken tot het knapperig was. Dan de zo droog mogelijke pasta er bij en nog 3 minuten geroerbakt. Flinke bos verse platte peterselie en een beetje verse munt en wat peper uit de vijzel toegevoegd nadat het vuur was uitgedaan. Weken of koken maakt verschil in hoeverre het nog een beetje of nauwelijks naar de zee ruikt. Er zijn 3 mogelijkheden, 40 minuten weken in koud water, geen zeebries en veel bite, 15 minuten in warm water, een beetje zeebries en milde bite of 12 minuten koken, zachter met meer zeebries. Wat een heerlijk eten. Zo smakelijk en zacht met de "harde" zoute smaak van de chorizo. We aten er met de kaasschaaf in dunne plakjes gesneden komkommer bij zonder verdere toevoegingen. En er zijn heel veel mogelijkheden, dus er zullen zeker andere combinaties volgen.

Een ganzenboutje met appel en kastanjes. De bout was 320 gram. Ik had een schaaltje geblancheerde appelstukjes in de diepvries staan (ik denk 3 appels). En ook nog een doosje met 200 gram gestoomde vacuüm verpakte kastanjes. Heb vervolgens gezocht naar een mogelijkheid om het in de slowcooker klaar te maken. Daar vond ik dit recept wat ik alleen maar voor een indicatie van de tijd heb gebruikt.
Het boutje, bestrooid met verse peper, aan beide kanten aangebraden in roomboter en afgeblust met witte wijn. De kastanjes en ontdooide appelschijfjes onderin de kleine slowcooker gelegd. Daarop het boutje. Een flinke scheut witte wijn er nog bij gedaan en op laag gezet om 11.30 uur. En ja, om 18.30 een heerlijke gare en nog stevige bout met een echt geweldige saus. Nog een scheutje room door de saus gedaan. Gegeten met een puree van ongeschilde rode Raya aardappelen met boter, room en peper en wat Romaanse sla  met verse geknipte knoflookbieslook en krulpeterselie met een vinaigrette van truffelolie, witte-wijnazijn en peper. Mmmmm.

Van de webwinkel Biologisch Goed ontving ik bij de laatste bestelling als cadeautje de ingrediënten en een recept voor een paprikasoep.
Verhit 1 el olijfolie in een pan, voeg 1 grof gesnipperde ui en 1 rode gesneden peper toe en fruit ze in 10 minuten. Voeg 2 geperste tenen knoflook toe. Bak even mee. Dan 5 rode paprika's in stukjes er bij. Deksel op de pan en laat 10 minuten zacht opstaan. Voeg dan 1 lt groentebouillon toe en breng de soep aan de kook. Laat 15 minuten op laag vuur koken. Dan iets laten afkoelen en pureren. Garneer met verse peterselie. 
Dat moet ook in de soepmaker kunnen, leek mij. Ik heb 1 gesneden ui, ½ pepertje, 3 tenen knoflook en 5 tamelijk kleine rode paprika's in stukjes even aangefruit en in de soepmaker gedaan. Uit de vriezer een kleine liter aspergebouillon ontdooit en erbij en op stand 1 gezet. Een heerlijk gepureerde soep verscheen na 23 minuten. Gegeten met een in de airfryer afgebakken pompoenpittenbreekbrood van Zonnemaire. Een stukje jonge boerenkaas er op of er bij. Lekker.

En de volgende dag als lunch nog een kommetje soep.

Nog een Dorade in de vriezer. Ik maakte een gerecht met verse kruiden in de oven. Precies gedaan volgens recept. Met een in de magnetron gegaard aardappeltje en salade met een tomaat-ui-balsamico vinaigrette. Op het speciale rekje gaat per aardappel een klein beetje water en dan ongeveer 7 à 10 minuten op 700 Watt. Heerlijk gegeten.

Natuurlijk een bouillon gemaakt van de resten, maar pas de volgende dag. Geen afzuigkap, dus deur open is fijn :-). Dan weer een dag alleen gegeten en restjes opgemaakt. Een beetje puree van dinsdag, een beetje saus van de gans, een beetje salade van de Dorade, één magnetronaardappel. De puree en de aardappel gemengd met de saus. De salade aangevuld met tomaat. Stukje brood. Prima.

Op zaterdag een hartig taartje gebakken in de airfryer. Uitgangspunt, dit recept, maar in kleine springvorm van 17 cm. Voor 2 personen, 4 plakjes bladerdeeg, 1 kleine rode paprika, 1 kleine ui, 1 bosprei, ⅓ courgette, 75 gram kastanjechampignons en flink wat fijngehakte verse kruiden, salie, tijm en rozemarijn. Na het fruiten van de groenten in een beetje vet van de chorizo van eerder deze week,  40 gr ricotta erdoor gedaan. Met 3 kleine eitjes losgeklopt met de gesneden kruiden in wat room en 35 g gemalen oude kaas over de quiche ongeveer 20 minuten op 190° laten bakken.
Bij een bezoek aan de AH, zelden, maar toch nog zo nu en dan, kreeg ik een pakje Italiaanse borrelworst gratis mee. Over de datum, dus daar moest ik wel iets mee. Of niet natuurlijk :-). Maar..., ondanks de rare stofjes die er in zitten, wel opgegeten. Te zout en toch... tja, toch ook wel lekker zo nu en dan. En ze hoefden maar 1 minuut in de magnetron. De quiche was zeer geslaagd.

Dat doe ik niet vaak, maar deze keer ook nog een dessert gemaakt. Het recept heet Miroton in mijn boekje Appels en Peren. Ik heb 1 peer gehalveerd, klokhuis er uit gehaald en de helften gekookt in wat water. Daarna een sausje gemaakt van 3 g bloem en 3 g boter met 40 cl witte wijn en de peren hierin ½ uur laten smoren op een plaatje op de laagste stand van het kleinste gasje. Het vettige van de boter en het zoete van de peer in wijn was echt een heerlijke combinatie.

En vandaag, zondag, staat er een tomatensaus te pruttelen in de slowcooker. Misschien gaan we die eten met een biefstuk. Nog even over nadenken.

Kijk vooral ook even op Hebban Culinair voor (mijn) columns, recensies en ander mooi nieuws over kookboeken en stem op je favoriet. Dat kan tot 15 oktober.