Mijn huis ruikt heerlijk naar de cake die ik aan het bakken ben. Moet nog even naar de winkel voor een paar boodschappen. Morgen kerstavonddiner met de kinderen. Afgelopen jaar heb ik ontzettend veel geleerd over leren en de digitale wereld. Door het volgen van de online-cursus Connectivism and Connective Knowledge ben ik verbonden geraakt met vele mensen over de hele wereld die ook bezig zijn met zoeken naar wat het Internet, web 2.0, web 3.0 ons kunnen en zullen brengen en hoe alles uiteindelijk een plaats moet krijgen in onderwijs en leren van de toekomst. Door die zelfde cursus, maar vooral ook door mijn deelname aan het Homo Zappiens traject op mijn Hogeschool, ben ik ook verbonden geraakt met vele deskundige mensen in eigen land die zich bezig houden met deze onderwerpen. Ik heb er zeer van genoten en geniet er nog steeds van. Op dit moment heb ik niet de moed om echt in te gaan op wat ik nou eigenlijk geleerd heb, wat ik kan, niet kan, waar ik vooral aan moet verder werken. Eerst uitrusten van (voor mijn doen veel TE) hard werken, daarna komt er vast een dag dat ik wat dieper op een en ander kan en zal ingaan.
Voor nu: ik wens alle lezers heel fijne kerstdagen en een heel goed nieuwjaar en hoop met velen een leuke cyberspacerelatie te kunnen blijven onderhouden.
dinsdag 23 december 2008
donderdag 18 december 2008
Eerste keer via iPhone
Voor mijn doen al laat en niet een echte blog, maar leuk om te ontdekken wat er niet, wel dus, allemaal kan met dat telefoontje! Morgen verder.
-- Post From My iPhone
-- Post From My iPhone
vrijdag 12 december 2008
Wat jammer nou toch, reactie op blog van Willem Karssenberg
http://www.karssenberg.nl/weblog/2008/12/plaatsvervangende-schaamte-en-excuses.html
Willem Karssenberg, enthousiast docent en uitdrager van nieuwe mogelijkheden van Internet en het web voor het verbeteren van leren, heeft in Twitter gemeld dat hij deze blog had geschreven.
Ik was pas laat thuis en heb toen de volgende reacties daar neergezet.
"Ik was er even niet, ben net binnen. Ernstig hoor! De manier waarop met dit soort vragen in onderwijs wordt omgegaan, stuitend.
Ik denk niet dat je je mond moet houden. Weet niet of zo'n blog goed werkt maar als je andersoortige ondersteuning wenst, ik ben van harte bereid meer te doen dan te twitteren over zo'n soort gebeurtenis. Misschien werkt het uiteindelijk tegen je, maar niets doen is zeker geen optie in dit geval. Laat ze in ieder geval uitleggen wat er dan zo storend is!!!!"
Later in de nacht besloot ik er een kleine bijdrage over te schrijven op het eigen weblog, maar eerst rusten.
Misschien heeft het nu voor Willem al niet zo veel zin meer, maar ik doe het toch omdat ik denk dat het toch eigenlijk schandalig is dat onderwijsgevenden op deze manier geschoffeerd worden door meerderen zonder een behoorlijk overleg, zonder eerst eens na te gaan wat consequenties zijn en kunnen zijn van zo'n korte termijn besluit, zonder, lijkt het, na te denken over het belang van nagaan wat de nieuwe leerling of student nodig heeft om met plezier met leren bezig te zijn. Ik werk op het moment vooral in een Learning Community aan onderzoeken en opzetten van scholing voor docenten gericht op het toepassen van wat we noemen web 2.0 mogelijkheden. Als wat in het instituut van Willen is gebeurd zomaar kan, kan ik beter stoppen met mijn werk, want dan zullen andere mogelijkheden als het gebruiken van wiki, ning enzovoort ook wel storend zijn voor het werk. Wiens werkzaamheden gaat het over op die school?? Waren scholen niet ooit bedoeld als leerplaats? Is de school er voor de leerlingen en dus docenten of voor al die andere werkers die ONDERSTEUNEND hun werk doen om leren mogelijk, aantrekkelijk, leuk, zinvol te maken? Al met al, ik blijf maar bij het woord stuitend, hoewel ik normaal gesproken geen neigingen heb om erg te keer te gaan. Ik wens Willem en zijn school veel wijsheid toe en hoop dat door de vele reacties men zich opnieuw gaat bezinnen op dit besluit. Ook hoop ik dat het gebeuren gaat doordringen op alle niveaus die met onderwijs te maken hebben zodat er echt iets kan en gaat veranderen op ICT gebied.
Willem Karssenberg, enthousiast docent en uitdrager van nieuwe mogelijkheden van Internet en het web voor het verbeteren van leren, heeft in Twitter gemeld dat hij deze blog had geschreven.
Ik was pas laat thuis en heb toen de volgende reacties daar neergezet.
"Ik was er even niet, ben net binnen. Ernstig hoor! De manier waarop met dit soort vragen in onderwijs wordt omgegaan, stuitend.
Ik denk niet dat je je mond moet houden. Weet niet of zo'n blog goed werkt maar als je andersoortige ondersteuning wenst, ik ben van harte bereid meer te doen dan te twitteren over zo'n soort gebeurtenis. Misschien werkt het uiteindelijk tegen je, maar niets doen is zeker geen optie in dit geval. Laat ze in ieder geval uitleggen wat er dan zo storend is!!!!"
Later in de nacht besloot ik er een kleine bijdrage over te schrijven op het eigen weblog, maar eerst rusten.
Misschien heeft het nu voor Willem al niet zo veel zin meer, maar ik doe het toch omdat ik denk dat het toch eigenlijk schandalig is dat onderwijsgevenden op deze manier geschoffeerd worden door meerderen zonder een behoorlijk overleg, zonder eerst eens na te gaan wat consequenties zijn en kunnen zijn van zo'n korte termijn besluit, zonder, lijkt het, na te denken over het belang van nagaan wat de nieuwe leerling of student nodig heeft om met plezier met leren bezig te zijn. Ik werk op het moment vooral in een Learning Community aan onderzoeken en opzetten van scholing voor docenten gericht op het toepassen van wat we noemen web 2.0 mogelijkheden. Als wat in het instituut van Willen is gebeurd zomaar kan, kan ik beter stoppen met mijn werk, want dan zullen andere mogelijkheden als het gebruiken van wiki, ning enzovoort ook wel storend zijn voor het werk. Wiens werkzaamheden gaat het over op die school?? Waren scholen niet ooit bedoeld als leerplaats? Is de school er voor de leerlingen en dus docenten of voor al die andere werkers die ONDERSTEUNEND hun werk doen om leren mogelijk, aantrekkelijk, leuk, zinvol te maken? Al met al, ik blijf maar bij het woord stuitend, hoewel ik normaal gesproken geen neigingen heb om erg te keer te gaan. Ik wens Willem en zijn school veel wijsheid toe en hoop dat door de vele reacties men zich opnieuw gaat bezinnen op dit besluit. Ook hoop ik dat het gebeuren gaat doordringen op alle niveaus die met onderwijs te maken hebben zodat er echt iets kan en gaat veranderen op ICT gebied.
woensdag 10 december 2008
Citeer zin 5 van bladzijde 56.
Uit: Werkplezier; Luc Mutsaers; Thema; Scholten en Nelissen 2007
Alles wat rondslingert in huis en op je werk ga je opruimen.
De regels zijn simpel:
* Neem het dichtstbijzijnde boek, nu meteen
* Ga naar pagina 56
* Vind de vijfde zin
* Citeer die zin op je blog
* Kopieer deze instructies onderaan de post
* Zoek niet naar een goed boek, mooi boek, maar pak het dichtstbijzijnde.
Op het idee gebracht door de weblog van Wilfred Rubens. Leuk idee.
Alles wat rondslingert in huis en op je werk ga je opruimen.
De regels zijn simpel:
* Neem het dichtstbijzijnde boek, nu meteen
* Ga naar pagina 56
* Vind de vijfde zin
* Citeer die zin op je blog
* Kopieer deze instructies onderaan de post
* Zoek niet naar een goed boek, mooi boek, maar pak het dichtstbijzijnde.
Op het idee gebracht door de weblog van Wilfred Rubens. Leuk idee.
Mensenrechten.
Geen tijd voor het schrijven van een weblog, maar wel even dit!!
“Today is the Universal Declaration of Human Rights' 60th anniversary. I believe that Every Human Has Rights! www.everyhumanhasrights.org”.
Misschien lukt het ooit nog om de aarde een goede plek te maken voor alle bewoners.
“Today is the Universal Declaration of Human Rights' 60th anniversary. I believe that Every Human Has Rights! www.everyhumanhasrights.org”.
Misschien lukt het ooit nog om de aarde een goede plek te maken voor alle bewoners.
dinsdag 25 november 2008
Twitteren en andere leuke dingen op internet.
Ik Twitter http://twitter.com/siavogel. Daarover heb ik iets gezegd in de vorige post in relatie tot de SURFonderwijsdagen 2008. Gisteren had ik de volgende tekst getweet:
Heb van 11 door mij gevolgde Twitteraars afscheid genomen. Sommigen omdat ze nooit iets zeggen, anderen omdat ze mij niets zeggen. Wel raar.
Heeft vooral iets te maken met het begin van het Twitteren en de onzekerheid wat er mee te doen, wie te volgen en waarom.
Inmiddels zekerder wat het voor mij is. Deels werk-gerelateerd, deels nieuwsgierig naar mensen, deels verbazing dat zij ook mij volgen :-)
http://twitter.com/marceldeleeuwe
En..wat is het voor jou? Welke waarde of positieve/negatieve dingen heeft Twitter? Ik ben benieuwd!
En dat meer wil ik er nu hier over proberen te zeggen.
Ook gisteren las ik een berichtje van http://twitter.com/courosa Ed. Tech Professor at the Faculty of Education, University of Regina waarmee ik in Twitter ben gelieerd in verband met de door mij gevolgde cursus Connectivism and Connective Knowledge, eerder over geblogd. Ik las in dat bericht dat er over 10 minuten een directe radiouitzending was waarin collega's van hem werden geinterviewd over hoe educatie, leren, onderwijzen, zouden moeten cq kunnen veranderen om de mogelijkheden van het Internet, web 2.0, meer toegang te verlenen en leerlingen en studenten beter tegemoet te treden in deze nieuwe tijd. Een directe link naar de zender was natuurlijk bijgeleverd. Ook waren er een telefoonnummer en emailadres om te reageren. Bellen naar Canada in het Engels vond ik iets te ingewikkeld, maar daar was ik dan toch ineens bezig met meedenken en discussieren met een paar onderwijsmensen aan de andere kant van de wereld over iets wat mij zeer aan het hart gaat. Ook waren er andere mensen die via het Twitteren meededen waarvan sommigen vervolgens weer door mij aan de door mij te volgen mensen zijn toegevoegd. Dus weer meer mensen die met onderwijs en technologie bezig zijn waar ik van kan leren.
Ik was begonnen met Twitter onder de naam vogeltjes. Wist toen niet dat het goed was om gewoon mijn eigen echte naam te gebruiken. In de loop van de tijd ben ik dat steeds vervelender gaan vinden. En vandaag, zomaar uit het niets las ik in een bericht van ttp://twitter.com/alper dat het mogelijk is je twitternaam te veranderen. En dat heb ik toen gelijk gedaan, nu dus gewoon siavogel zoals boven genoemd.
Maar...., ik ben nog steeds te weinig thuis in alle ins en outs van dit soort dingen om alle gevolgen te overzien en ontdekte dat ik nu niet meer bereikbaar was vanaf mijn weblogs omdat daar het site-adres van vogeltjes stond. En ik ben dan nog te onhandig om te doorzien wat ik moet doen om op alle sites waar dit zich afspeelt het probleem op te lossen.
"I changed my Twittername, did not like @vogeltjes; now I use my real name @siavogel", was wat ik in Twitter heb gezet. En: "Veranderen van Twitternaam had toch iets meer consequenties als ik aan had gedacht. Maar ik laat het nu wel zo. Wijzigen bij blogs zie wel." En: "@vogeltjes bestaat dus niet meer. Die link werkt niet meer. En ik weet niet goed hoe ik dat overal moet veranderen, maar komt wel."
En dan gaat http://twitter.com/annejan88 mij voorzien van hulp:
"@siavogel je kunt toch in je instellingen opgeven dat je van dat oude account kwam? Dan kun je ze koppelen. Dus dan zie je ook @vogeltjes tw"
En mijn reactie daar dan weer op:
"Dat is het leuke AnneJan. Dat is nou precies het probleem met die late netbereikers, niets is vanzelfsprekend. Maar ik ontdek!"
En: "Ws begrijp ik zelfs niet echt goed wat je zegt. Maar bedankt! Vind het heel erg leuk dat Twitter zo werkt als sociale hulpplek!".
Intussen hebben dan ook nog weer andere mensen gereageerd op de verandering en dat ze me wel nog konden bereiken dus.
Dit is de weergave van maar 3 zaken die ik op Twitter tegenkwam in 2 dagen: mijn stoppen met volgen van een paar mensen en de reactie daarop, mijn meedoen met een radiodiscussie in Canada en mijn verandering van Twitternaam. Zo is er veel te doen.
Voordelen:
Er is heel veel te leren en er zijn heel veel mensen bereid om te delen wat zij weten.
Er zijn heel veel mensen met een goed, mij aansprekend, gevoel voor humor en ik schiet regelmatig in de lach bij berichtjes.
Er zijn wat mensen vooral uit de Engelstalige wereld die steeds laten merken dat ze graag contact willen houden ook als na deze week de cursus CCK08 klaar is en dat voelt fijn.
Er zijn mensen waar ik geen verbondenheid mee voel omdat zij mij niet volgen of omdat zij andere keuzes maken, dan merk ik het toch goed te vinden hen te blijven volgen omdat ik iets denk te hebben aan wat zij melden; dat geldt voor zowel Nederlandse als Engelstalige mensen die ik volg.
Soms ben ik ineens verbaasd als ik via Twitter iemands weblog bezoek te zien hoe jong iemand is. En dan is het voor mij leuk, een goed gevoel, te weten dat via Twitter leeftijd misschien niet van groot belang is.
Ik heb zo-wie-zo via Twitter veel weblogs gevonden van mensen waar ik graag van lees wat ze bezighoudt en daar vervolgens de RSS van in mijn Google Reader geïmporteerd.
Voordelen: leerzaam, verbonden, grappig, sociaal, zeer grote uitbreiding netwerk.
Zijn er ook nadelen?
Eigenlijk is het enige nadeel wat ik echt kan bedenken dat het veel tijd kan kosten als je niet oppast. Het werkt een beetje verslavend om steeds te willen zien wat er gebeurt, terwijl het daar natuurlijk niet om gaat. Je kunt bij personen die je volgt altijd direct kijken waarover zij iets gezegd hebben en eventueel dan verder kijken bij degene waar dat voor bedoeld was. Het is dus beslist niet nodig om alles bij te houden.En een mogelijk ander nadeel kan zijn dat er teveel berichtjes zijn waar je van vind dat het nergens over gaat wat voor jou van belang is. En dan kun je dus uiteindelijk besluiten te doen waar dit verhaal mee begon, personen waar je dat van vind, niet meer volgen.
Heb van 11 door mij gevolgde Twitteraars afscheid genomen. Sommigen omdat ze nooit iets zeggen, anderen omdat ze mij niets zeggen. Wel raar.
Heeft vooral iets te maken met het begin van het Twitteren en de onzekerheid wat er mee te doen, wie te volgen en waarom.
Inmiddels zekerder wat het voor mij is. Deels werk-gerelateerd, deels nieuwsgierig naar mensen, deels verbazing dat zij ook mij volgen :-)
http://twitter.com/marceldeleeuwe
En..wat is het voor jou? Welke waarde of positieve/negatieve dingen heeft Twitter? Ik ben benieuwd!
deze reactie kwam van Marcel de Leeuwe.
mijn reactie daarop:
Er is veel meer over te zeggen, maar wat ik mss (misschien) nog wel het fijnste vind is regelmatig te (glim)lachen in een lastige tijd!!En dat meer wil ik er nu hier over proberen te zeggen.
Ook gisteren las ik een berichtje van http://twitter.com/courosa Ed. Tech Professor at the Faculty of Education, University of Regina waarmee ik in Twitter ben gelieerd in verband met de door mij gevolgde cursus Connectivism and Connective Knowledge, eerder over geblogd. Ik las in dat bericht dat er over 10 minuten een directe radiouitzending was waarin collega's van hem werden geinterviewd over hoe educatie, leren, onderwijzen, zouden moeten cq kunnen veranderen om de mogelijkheden van het Internet, web 2.0, meer toegang te verlenen en leerlingen en studenten beter tegemoet te treden in deze nieuwe tijd. Een directe link naar de zender was natuurlijk bijgeleverd. Ook waren er een telefoonnummer en emailadres om te reageren. Bellen naar Canada in het Engels vond ik iets te ingewikkeld, maar daar was ik dan toch ineens bezig met meedenken en discussieren met een paar onderwijsmensen aan de andere kant van de wereld over iets wat mij zeer aan het hart gaat. Ook waren er andere mensen die via het Twitteren meededen waarvan sommigen vervolgens weer door mij aan de door mij te volgen mensen zijn toegevoegd. Dus weer meer mensen die met onderwijs en technologie bezig zijn waar ik van kan leren.
Ik was begonnen met Twitter onder de naam vogeltjes. Wist toen niet dat het goed was om gewoon mijn eigen echte naam te gebruiken. In de loop van de tijd ben ik dat steeds vervelender gaan vinden. En vandaag, zomaar uit het niets las ik in een bericht van ttp://twitter.com/alper dat het mogelijk is je twitternaam te veranderen. En dat heb ik toen gelijk gedaan, nu dus gewoon siavogel zoals boven genoemd.
Maar...., ik ben nog steeds te weinig thuis in alle ins en outs van dit soort dingen om alle gevolgen te overzien en ontdekte dat ik nu niet meer bereikbaar was vanaf mijn weblogs omdat daar het site-adres van vogeltjes stond. En ik ben dan nog te onhandig om te doorzien wat ik moet doen om op alle sites waar dit zich afspeelt het probleem op te lossen.
"I changed my Twittername, did not like @vogeltjes; now I use my real name @siavogel", was wat ik in Twitter heb gezet. En: "Veranderen van Twitternaam had toch iets meer consequenties als ik aan had gedacht. Maar ik laat het nu wel zo. Wijzigen bij blogs zie wel." En: "@vogeltjes bestaat dus niet meer. Die link werkt niet meer. En ik weet niet goed hoe ik dat overal moet veranderen, maar komt wel."
En dan gaat http://twitter.com/annejan88 mij voorzien van hulp:
"@siavogel je kunt toch in je instellingen opgeven dat je van dat oude account kwam? Dan kun je ze koppelen. Dus dan zie je ook @vogeltjes tw"
En mijn reactie daar dan weer op:
"Dat is het leuke AnneJan. Dat is nou precies het probleem met die late netbereikers, niets is vanzelfsprekend. Maar ik ontdek!"
En: "Ws begrijp ik zelfs niet echt goed wat je zegt. Maar bedankt! Vind het heel erg leuk dat Twitter zo werkt als sociale hulpplek!".
Intussen hebben dan ook nog weer andere mensen gereageerd op de verandering en dat ze me wel nog konden bereiken dus.
Dit is de weergave van maar 3 zaken die ik op Twitter tegenkwam in 2 dagen: mijn stoppen met volgen van een paar mensen en de reactie daarop, mijn meedoen met een radiodiscussie in Canada en mijn verandering van Twitternaam. Zo is er veel te doen.
Voordelen:
Er is heel veel te leren en er zijn heel veel mensen bereid om te delen wat zij weten.
Er zijn heel veel mensen met een goed, mij aansprekend, gevoel voor humor en ik schiet regelmatig in de lach bij berichtjes.
Er zijn wat mensen vooral uit de Engelstalige wereld die steeds laten merken dat ze graag contact willen houden ook als na deze week de cursus CCK08 klaar is en dat voelt fijn.
Er zijn mensen waar ik geen verbondenheid mee voel omdat zij mij niet volgen of omdat zij andere keuzes maken, dan merk ik het toch goed te vinden hen te blijven volgen omdat ik iets denk te hebben aan wat zij melden; dat geldt voor zowel Nederlandse als Engelstalige mensen die ik volg.
Soms ben ik ineens verbaasd als ik via Twitter iemands weblog bezoek te zien hoe jong iemand is. En dan is het voor mij leuk, een goed gevoel, te weten dat via Twitter leeftijd misschien niet van groot belang is.
Ik heb zo-wie-zo via Twitter veel weblogs gevonden van mensen waar ik graag van lees wat ze bezighoudt en daar vervolgens de RSS van in mijn Google Reader geïmporteerd.
Voordelen: leerzaam, verbonden, grappig, sociaal, zeer grote uitbreiding netwerk.
Zijn er ook nadelen?
Eigenlijk is het enige nadeel wat ik echt kan bedenken dat het veel tijd kan kosten als je niet oppast. Het werkt een beetje verslavend om steeds te willen zien wat er gebeurt, terwijl het daar natuurlijk niet om gaat. Je kunt bij personen die je volgt altijd direct kijken waarover zij iets gezegd hebben en eventueel dan verder kijken bij degene waar dat voor bedoeld was. Het is dus beslist niet nodig om alles bij te houden.En een mogelijk ander nadeel kan zijn dat er teveel berichtjes zijn waar je van vind dat het nergens over gaat wat voor jou van belang is. En dan kun je dus uiteindelijk besluiten te doen waar dit verhaal mee begon, personen waar je dat van vind, niet meer volgen.
Al met al, is dit een antwoord op je vraag Marcel? Twitteren? Ik geniet er zeer van.
donderdag 13 november 2008
De SURF onderwijsdagen; #owd2008
Afgelopen dinsdag en woensdag was ik voor het eerst sinds jaren weer eens naar een groot congres. In Utrecht. In het Beatrixgebouw van de Jaarbeurs. Met een hotelovernachting in het NH Utrecht, een paar meter lopen vanaf de congresruimte. En o wat heb ik genoten. Mijn lichamelijke conditie is niet bijster goed, dus was het wel zeer vermoeiend, vandaar ook de keuze om niet heen en weer naar huis te rijden, maar mijn hoofd doet het goed en dat maakte alles goed. SURF = digitaal. Vanwege mijn werk in het project Homo Zappiens was de keuze voor juist dit congres voor de hand liggend. En ondanks mijn kleine aanstelling werd mij door mijn manager van harte toestemming gegeven om te gaan.
Op de eerste dag heb ik deelgenomen aan een preconferentie, Good Practices 2.0. Het ging over 2 onderwerpen, een Annotatietool en het gebruik van Wiki's. Met name het laatste onderwerp had mijn interesse. Nu eerst de url van de owd en van de slideshare owd. Hier vind je alle informatie van alle sessies en keynotes van het hele congres.
http://owd2008.surf.nl/owd2008/
en hier vrijwel alle powerpointpresentaties.
http://www.slideshare.net/owd2008
http://www.humedia.nl/
Op de eerste dag heb ik deelgenomen aan een preconferentie, Good Practices 2.0. Het ging over 2 onderwerpen, een Annotatietool en het gebruik van Wiki's. Met name het laatste onderwerp had mijn interesse. Nu eerst de url van de owd en van de slideshare owd. Hier vind je alle informatie van alle sessies en keynotes van het hele congres.
http://owd2008.surf.nl/owd2008/
en hier vrijwel alle powerpointpresentaties.
http://www.slideshare.net/owd2008
Sessie 1.
Op de eerste dag 's middags heb ik me vervoegd bij de sessie van de site Digitale Didaktiek. Ingegaan werd op het gebruik van ICT bij grote groepen en bij kleine groepen studenten. Leuke voorbeelden! Al heel veel jaren ken ik deze site, maar tot nu toe deed ik er weinig mee. Door naar deze presentatie te gaan denk ik me weer wat meer te hebben laten motiveren er gebruik van de maken en er in ieder geval steeds waar nuttig, naar te verwijzen.
http://www.digitaledidactiek.nl/
Deze zeer grote link leidt naar Elenna Dugundji. De lezing die ze hier geeft, is dezelfde als in deze sessie over internationale samenwerking bij een onderdeel van een masteropleiding. Wat ik hier vooral interessant vond was te zien hoe ook hier in Nederland zoiets gedaan wordt waar ik zelf mee bezig ben als student bij de online cursus Connectivism and Connective Knowledge (#cck08). Een boeiend proces. Waarom je het zou doen was een vraag, omdat sommige mensen onderwijs van deze kwaliteit wat maar voor weinig geinteresseerden wordt ontwikkeld, anders niet zouden kunnen volgen. Alle inspanningen hebben dus alleen maar zin als het gaat om iets wat niet in ieder land voldoende beschikbaar is, als het gaat om iets bijzonders waarvan de deskundigheid niet alom aanwezig is.
Sessie 3.
Ja leuk, over de iPhone! Sinds heel kort heb ik zo'n prachtige telefoon en -doet vrijwel alles wat je wilt-apparaat. Het leek me daarom goed om te zien hoe je iPhone en iPod Touch kan inzetten in onderwijs. Ik kon er eerlijk gezegd niet veel touw aan vast knopen. Het ging in ieder geval om informeel leren. Christian Glahn was de spreker. Meer kan ik er niet over zeggen. De man kan natuurlijk gegoogeld worden, maar over de sessie kan ik niets terug vinden op dit moment.
Op woensdag werd er begonnen met een mooie toespraak van Doekle Terpstra. Hier en daar voor de hand liggend, maar toch ook wel echt boeiende informatie en goed neergezet.
Sessie 4.
Daarna naar een bijeenkomst van Job Twisk van de school voor journalistiek. Hoe bleutooth, narrowcasting en een social network een hogeschool redt. Een uitdagende titel, een enerverende bijeenkomst. Bekijk zeker de slides van deze sessie. Alle aanwezigen worden uitgenodigd om eens langs te komen. Ik heb de projectleider van Homo Zappiens geadviseerd dit zeker te gaan doen met een aantal HZ-ers! Zeer de moeite waard denk ik.
http://www.humedia.nl/
Sessie 5.
Innovation and Control door dr. Gill Ferrel van JISC. Dit instituut kende ik door de cursus cck08 en daardoor heb ik me laten leiden voor deze keuze.
Deze sessie heb ik niet helemaal bijgewoond door het lastige lijf. Wat ik er van meegekregen heb is dat inrichting en leeromgeving van groot belang kunnen zijn voor het leren. Ze liet prachtige plaatjes zien en toonde aan dat een mooie omgeving respect toont voor de gebruiker waardoor de gebruiker meer respect zal vertonen voor de omgeving.
Sessie 6.
En uiteindelijk als klap op de vuurpijl de geweldige sessie van Wilfred Rubens met de uitdagende titel De niet-bestaande net-generatie en de impact op onderwijs. In deze sessie werd gebruik gemaakt van een aantal verschillende technieken, adobeconnect (ken ik niet, moet ik verder ontdekken), Ustream, ha, ken ik van cck08, iemand die opneemt met een kleine soort laptop, een backchannel / chatmogelijkheid ook voor mensen die niet in de ruimte aanwezig zijn, techniek die het eerst deels laat afweten en dan toch wel werkt. En dat alles in een overvolle ruimte met veel vrolijkheid, aandacht, plezier. Als leren toch altijd zo enerverend zou kunnen zijn. Geweldig. En dan ook nog inhoudelijk een heel goed onderbouwd verhaal waarin zichtbaar wordt gemaakt dat er dan misschien wel geen net-generatie is, maar dat het gebruik van vele ICT mogelijkheden toch zeer aan te bevelen is. Erg van genoten!
http://wilfredrubens.typepad.com/wilfred_rubens_weblog/2008/11/owd-2008-mijn-sessie.html
De eerste keynote op dinsdag na de preconferenties ging over 4 scenario's die zijn ontwikkeld met betrekking tot de toekomst van het onderwijs, kijkend naar 2020. Soms hele mooie filmpjes maar naar mijn idee erg zwakke "toneelstukjes" per scenario. De Supermarkt, De Beurs, De Luchthaven en Het Warenhuis zijn de metaforen voor de 4 scenario's. Er zijn wel mooie papieren krantjes bijgeleverd en natuurlijk kun je op de eerste link de inhoud vinden. De laatste keynote was niet veel aan. Algemeenheden, cliches, niets belangwekkends. Jammer.
Al met al waren het voor mij zware maar geweldige dagen. Wat ik nu aan het eind nog even moet zeggen is dat ik 2 dagen lang meegedaan heb met Twitteren over wat ik meemaakte. Ik had het me voorgenomen en heb het ook echt gedaan. Een experiment om zelf te werken met een nieuwe mogelijkheid van Web 2.0. Voor de mensen die niet weten wat Twitter is, je doet per keer een mededeling van maximaal 140 karakters en je deelt daarmee jouw informatie met iedereen die jou volgt op Twitter. In mijn geval zijn dat maar zo'n 70 mensen waarvan een deel mij pas is gaan volgen omdat ik Twitterde met de tag #owd2008. Door hier actief te zijn leerde ik een aantal andere Twitteraars ook face-to-face kennen wat mij een goed gevoel van erbij horen gaf. Een bijzondere ervaring moet ik zeggen. In een telefoongesprek na het congres vroeg de projectleider van Homo Zappiens, Ernst Phaff die mijn getwitter helemaal heeft gevolgd, of ik ook iets kan zeggen over of en hoe het gebruik maken van zo'n sociaal medium bijdraagt aan leren. Mijn antwoord is Ja, maar ik kom er in een volgende blogpost zeker een keer op terug.
Abonneren op:
Posts (Atom)