Soep van bier-konijnsaus, kiploempia, hutspot anders, zelfgemaakte Jamie Oliversaus en weer een mooi diner.

Op zondag heerlijke smeuïge stamppot andijvie met spekjes, kaas en rookworst gegeten bij broer en schoonzus. Zelf niets in de keuken gedaan, want daar na afloop lekkere appeltaart gekregen.

Omdat er nog wat stukken konijn in een pan biersaus lagen te wachten in de koelkast, hebben we die op maandag gegeten met een restje rode kool, wat gestampte aardappelen en een salade van Romainesla zonder de croutons, forelfilet en ei. En bovendien waren de kappertjes op. Maar al met al, heerlijk gegeten.

Een pan vol bier-konijnsaus met kleine botjes, flintertjes vlees, stukken ui en spekjes. Liever niets weggooien. Ik heb eerst het vocht afgegoten in een pan door een zeef. Daarna alles uit de zeef beetje voor beetje met een lepel bewerkt om de stukjes bot eruit te halen. Daarna de rest weer terug gedaan en met de staafmixer bewerkt. Toen weer door de zeef. En het daarna opgevangen vocht smaakte heerlijk. De uitgedrukte massa van de dikke soep apart even ingevroren voor je weet maar nooit. En de dunnere maar echt romige soep ook apart gedaan. Mij lijkt het heerlijk om zo'n dunne bouillon-achtige 'wildsoep' te combineren met stukken vis, garnalen etc. voor een lekkere vissoep te zijner tijd. Komt ik op terug.

Een grote kiploempia van de poelier 10 minuten gebakken in de airfryer op 200°. Daarbij een halve avocado en een salade van tomaten met lekker wat zoute ketjap. Dat was de maaltijd op dinsdag. Nog een klein stukje brie toe.

Dan hutspot. Ik wilde graag hutspot een beetje anders. Dit recept vond ik wel bijzonder, maar het werd uiteindelijk toch een combinatie tussen beiden. Voor samen 400g uien en wortel samen en 600g aardappel. Met bamikruiden omdat er nog een zakje lag uit een ver verleden, maar wel met cashewnoten. En met heel fijn gesneden ringetjes prei in plaats van bosui. En onze rookworst is altijd van de biologische leverancier. Zo'n pakje is altijd te zout, maar als geheel  toch wel lekker.

Op donderdag warme lunch met vrienden. Pasta met spitskool en gehakt. De Jamie Oliver-saus heb ik zelf gemaakt van eerder gemaakte tomatensaus uit de diepvries, gemengd met in de keukenmachine gemaakte prut van 1 rode ui, 1 stengel bleekselderij, 1 wortel, 2 tenen knoflook, 1 gedroogd rood pepertje, halve prei, wat verse rozemarijn, scheutje olie en lepeltje tomatenpuree. Lekker met de bestaande tomatensaus een kwartiertje laten pruttelen op een laag vuurtje. Op het internet vind je (vrijwel) alles dus ook de samenstelling en hoeveelheid van zo'n saus in een pot. En in grote lijnen kun je die dan wel zelf maken. En ja, de pasta natuurlijk ook zelf gemaakt met de pastamachine, nog een keer de penne-variant maar dan met 500g meel. Wat een leuke machine is dat toch. Het was heel lekker, maar zowel de pasta als de vulling voor 4 personen echt teveel dus deels ingevroren.
Als toetje zelfgebakken wafels met warme kersen en slagroom.

Voorbereidingen voor een groot diner op zaterdag. Op vrijdag daarom de amandel-yoghurtcake vast gebakken. In de kleine springvorm alle hoeveelheden gehalveerd (2 kleine eieren) en 20 minuten in de airfryer op 165° gebakken. Ik heb in plaats van griesmeel amandelmeel gebruikt omdat één van de gasten geen gluten eet.

Ook de soep vast klaargemaakt; tomaten-kokossoep beschreven in het Engelstalige boekje bij de soepmaker: 1 gedroogd rood pepertje, 20g verse gember, 100g ui, 400g tomaten (uit blik), 100 cc kokosmelk, 6 steeltjes koriander met blad en 50g gemalen kokos.

En wat zat er in de restjespan voor vrijdagavond; eerst 2 ons nog rauw gehakt geruld, daar 2 eiwitten doorheen geroerd over van de pasta, toen een restje Jamie-saus erbij, daarbij een restje van de pasta met kaas uit de oven en toen ook nog wat sla en komkommer er in. Dat levert bij elkaar niet persé een mooie maar wel een lekkere maaltijd op als je tegen restjes kunt. En hier in huis is dat gelukkig het geval.

Nagerecht was een herhaling van na de lunch op donderdag (de wafels moesten op nietwaar :-)?), maar nu met koffie en een slokje whisky en een foto.

En dan het diner op de laatste dag van de blogweek. De soep en het nagerecht waren al klaar.

Op de dag zelf de avocado-eiersalade gemaakt met 4 eieren en wat minder mayonaise, een zoet-zure augurk en een klein scheutje citroenazijn. Opgediend met op ieder bordje een kwart ei en verse knoflook-bieslook die al weer volop groeit in de kruidenbak buiten.

Voor het hoofdgerecht een klassieke gratin de pommes de terre gemaakt, 400g aardappelen met de snijmachine in heel dunne schijfjes gesneden en gemengd met een gehakt teentje knoflook. Aardappelen beslist niet wassen omdat het zetmeel van de aardappelen zich verbindt met de melk waardoor het geheel smeuïger wordt. Dan in de pan met volle melk, moeten net onder staan. Peper, zout, cayennepeper en nootmuskaat er op en dan aan de kook brengen en ongeveer 4 à 5 minuten koken tot melk en zetmeel iets gaan binden. Dan een ½ deciliter crème  fraîche erbij en nog even koken. Het geheel in een beboterde vuurvaste schaal doen tot ongeveer een dikte van 2 cm. Nog ½ deciliter crème fraîche erdoor. Een paar klontjes boter bovenop en 1½ uur onderin een voorverwarmde oven op 160°.
Het recept komt uit het boek De originele recepten van Fredy Girardet, 1982.

Daarbij een in z'n geheel gekookte Romanesco of torentjesbloemkool met een klassieke saus voor bloemkool waarbij ik in verband met gluten maizena heb gebruikt in plaats van bloem. En de helft slagroom, andere helft volle melk.

Het onderdeel kaas bestond uit een Hoeksche Waardse biologische zachte geitenkaas en een biologische kruidenkaas, een gekregen Oostenrijkse graskaas kon ook. Daarbij in port gekookte vijgen, dadels, bolletjes gember en witte en blauwe druiven. Een heel gezellig en goed geslaagd diner.

En vandaag, zondag, restjesdag. Niet heel veel over, dus eens kijken wat we er mee kunnen.