Kerstvakantie.

Dit was mijn 33ste onderwijskerstvakantie. De eerste kleine 20 jaar werkte ik 50 a 60 uur per week (met groot plezier hoor!), daarna langzaamaan teruggebracht tot 45, zodat je in vakanties niet hoefde werken (:-)). Inmiddels was staan en tassen dragen vrijwel onmogelijk geworden, dus verder met stastoel voor in de klas en collegezaal en rollator voor gesprekjes op de gang en het dragen van mijn tas. Zo'n 5 jaar zo doorgegaan. Weliswaar was het enige wat ik deed werken. Geen energie meer voor sociale contacten, uitgaan, eten koken enzovoort. Nu al weer een aantal jaren werk ik na een stapsgewijze afbouw nog maar 12 uur in de week en verder zorgt de WAO voor een prima evenwicht. En in al die jaren heb ik altijd ook in vakantieperioden gewerkt. Ik heb werk en ander dagelijks leven nooit hard onderscheiden en heb het nooit een probleem gevonden dat het werk niet stopte als de vakantie begon. Maar ook al die jaren zijn mijn voornemens om in de kerstvakantie klussen te doen die echt nodig waren, niet uitgekomen. Ook dit jaar ben ik er weer in geslaagd mijn voorgenomen werk NIET te doen. Maar, nu ik maar deels hoef te werken, heb ik wel weer een heerlijk sociaal leven. Ik kook (graag en goed), ik doe wijn als hobby, ik zie wat de kinderen in theater en op TV doen, en ik heb sinds april 2008 een nieuwe dimensie aan mijn leven toegevoegd door in het project Homo Zappiens te stappen en daarmee bloggen, Twitter, Jaiku enzovoort enzovoort te ontdekken. Deze vakantie ben ik dus eigenlijk wel heel veel bezig geweest met werkgerelateerde dingen die met internet, web 2.0, social media, e-learning enzovoort te maken hebben. Ik heb, echt!, mijn vele feeds bijgehouden, heb denk ik toch vrijwel dagelijks wel iets op Twitter gezet, heb door anderen aanbevolen stukken gelezen, maar heb NIET de stukken geschreven die ik moest, en nu dus alsnog moet, schrijven voor mijn werk. Dat geeft helemaal niet, want dat kan natuurlijk volgende week ook nog. En werken onder druk kan ik nog steeds wel gelukkig. En als je weektaak zo klein geworden is, is de hoeveelheid werk natuurlijk ook navenant goed te overzien. Vanaf morgen dus weer business as usual. Vakantie voorbij. Met plezier weer gaan doen wat van me verwacht wordt.

Oh ja, waar ik deze kerstvakantie ook voor heb gebruikt: leuke zoektochten naar wat de iPhone kan, apps toegevoegd, soms zinvol, soms puur voor de lol zoals iLava en iSteam, de Wine Guide, Wine & Dine, Drinks Free, BigOven. En zo komen werk en ander dagelijks leven dus mooi bij elkaar. Zonder Homo Zappiens was ik niet aan zoiets als een iPhone begonnen! En voor het eerst in mijn leven ben ik gaan fotograferen en blijk ik dat ook nog redelijk te kunnen zelfs. En nu doe ik mee aan 365photos, iedere dag 1 foto maken en deze opslaan in de Flickrgroup 365photos http://www.flickr.com/groups/366photos/.

Het leven is (ondanks alle narigheid in de wereld en trieste dingen in het eigen kleine bestaantje) leuk. Hoop in dit jaar weer vooral te genieten van wat op mijn pad komt.